11 jaar geleden
In wat voor een wereld leven we?
De wereld waarin we leven is hard, keihard. Lees meer>>
Vanochtend las ik dat er in Amsterdam een peuter van 3 jaar van een flatgebouw af is gegooid. Het kindje is overleden. Onbegrijpelijk, hoe kan zoiets gebeuren? Vorige week is er in een dorp bij ons verderop een jonge moeder vermoord, vermoedelijk door haar ex-man. Hun kindje van 5 jaar blijft achter. Te afschuwelijk voor woorden. Waar gaat het heen met de wereld?
Wat te denken van die akelige Cyberaanvallen op onze banken en dat stiekeme gedoe rond onze voeding, met name met betrekking tot vlees? En al die bezuinigingen op het onderwijs? En dan hebben we het nog niet eens gehad over de zorgkosten die werkelijk de pan uit rijzen.
Soms denk ik weleens dat onze kinderen het veel moeilijker krijgen dan de vorige generaties. De laatste jaren plegen steeds meer jongeren zelfmoord omdat ze gepest worden. De wereld waarin we leven is hard, keihard.
Alhoewel ik eerlijk gezegd bijna geen dag meer zonder het internet kan, heeft dit medium lang niet altijd een positief effect op de opgroeiende jeugd. Denk hierbij aan cyberpesten of oude mannen die zich op internet voordoen als jonge jongens en zo een date regelen met een jong meisje met alle gevolgen van dien.
Aan ons moeders ( en vaders niet te vergeten ) de taak om onze kinderen op te laten groeien tot sterke, evenwichtige, gelukkige mensen. Als dat geen 'baan' met veel verantwoordelijkheid is? Als dank geen salaris, maar in het meest gunstige geval iets veel mooiers: een kind dat geniet van de kleine dingen en bestand is tegen de hardheid van onze maatschappij. Mooier kan het toch niet?
Om maar optimistisch te eindigen: ik las vandaag dat uit onderzoek is gebleken dat Nederlandse kinderen het gelukkigst zijn en dat is voor nu natuurlijk het allerbelangrijkste!
braamn
Dat scheelt gelukkig al veel!
linda79
Ik heb er eigenlijk nooit zo heel veel moeite meegehad. Echter nu ik zelf 4 dochters heb bigint het pas bij mij. Maar goed gelukkig heb ik mijn ouders en man die me daarbij kunnen helpen.
braamn
Wat afschuwelijk dat jij dat hebt meegemaakt. Logisch dat je dan met je eigen kinderen extra voorzichtig bent.
linda79
Wij hebben geen speeltuin in de straat. Ze moet dan toen de straat uit en dan schuin oversteken. De weg is niet druk, dus daar maak ik me geen zorgen om. Wel om mensen met slechte bedoelingen. Nu wil ik niet iedereen slecht maken hoor, maar ik ben zelf 2 x in een auto getrokken en ben er zelf weer uitgekomen. En toen ik 6 was heeft een man mij de bosjes ingetrokken. Hij deed niets bij mij, maar wel bij zichzelf. Dat was heel eng. En dan kan ik wel zeggen dat ze moet wegrennen, maar als ze verstijfd van angst dan kan dat niet. En ik heb dat zelf ook gehad. Dus phoe ik vind dat echt heel eng.