7 jaar geleden
In strijd met mijn kilo's
Vanaf vandaag ga ik de strijd aan met mijn kilo's. Wie of wie helpt me mee?
Voor mijn zwangerschap woog ik een acceptabel gewicht, ook overgewicht, maar dit was nog te overzien.
Nu moest ik voor een onderzoek in het ziekenhuis mijn gewicht weten, mijn BMI moet onder de 30 zitten, en daar kwam mijn keerpunt: je BMI is 34!
Tijdens mijn zwangerschap ben ik 25 kilo aangekomen, daarvan ben ik er ongeveer 10 weer kwijt geraakt. De periode na mijn bevalling was de zwaarste periode die ik in mijn leven heb gehad, en laat ik nou net een emotie (vr)eter zijn. Die kilo's bleven dus mooi plakken en er kwamen er zelfs nog meer bij.
Wat kon mij dat schelen? Eten is lekker en het is een perfecte troost op dagen dat je je minder goed voelt. En ach, ik was zwanger geweest dus het was logisch dat ik nog te zwaar was, dat kwam vanzelf wel.
Makkelijk gedacht he? Zo werkt het dus niet. We zijn nu 9 maanden verder, ik voel me met hele kleine stappen weer meer mezelf worden. Geestelijk dan, lichamelijk is er weinig van over. Ik heb een kereltje gedragen van meer dan 9 pond, en 55 centimer. Laat het duidelijk zijn dat je buik daar niet bepaald 'mooi' van wordt. Al moet ik zeggen dat ik heel erg trots ben dat zoiets wonderbaarlijks mogelijk is, maar dat terzijde. Over mijn groeistrepen en losse vel ga je me niet horen, die heb ik overgehouden van het dragen van mijn kind, en hier ben ik eeuwig trots op.
Voordat ik verder kan met mijn wens in het ziekenhuis moet ik afvallen! Dit is dus een extra motivatie voor mij om er nu echt mee bezig te gaan. Geen excuses meer, maar er voor gaan!
De laatste chips is gisteravond opgegeten (dat het weekend is, is toch een prima excuus?).
De koelkast ligt nu vol met suikervrij drinken en komkommer, de kast ligt vol met rijstwafels, crackers en ontbijtkoek en er staat fruit in de keuken.
Ik ben er namelijk van overtuigd, dat als je echt wilt afvallen dat je per direct moet beginnen, en niet moet aankomen met 'vanaf volgende week ga ik beginnen'. Nee, alles uit huis, en gezonde dingen naar binnen!
Om het gewicht van het ziekenhuis te behalen moet ik 15 kilo afvallen en om mijn eigen streefgewicht te behalen kan daar nog 12 kilo bij op. Of eigenlijk 12 extra vanaf.
Nou ben ik een zeer ongeduldig type en wil ik eigenlijk per direct resultaat zien, wat heeft het anders voor zin? Helaas werkt dat met afvallen niet zo, dus de motivatie moet ik zeker vast zien te houden!
Vandaar mijn blog, een stok achter de deur. Een soort van: iedereen weet er nu vanaf dus ik moet!
Het ergste onderdeel van mijn blog is het volgende, het is dat je mijn schaamte en walging van mijn lichaam niet door het beeldscherm kunt zien maar die is aanwezig. Komt ie:
29-08-2016: 97 kilo
29-08-2017: 75 kilo
Wie helpt me volhouden? :-)
Sally1989
Een borstverkleining. En dat mag pas onder een bmi van 30.. vanwege nek en schouderklachten en mijn cupmaat kom ik daar voor in aanmerking. Als ik dus die kilo's kwijt ga raken. Hoe ga jij de strijd aan? Wat doe je? Sowieso goed bezig! :)
Anoniem
Goed zo!!! Heel knap van je! Herken het ook zeker wel, 25aangekomen in de zwangerschap en toen ook nog is 10kg erbij tijdens de borstvoedingsperiode! Ben dus zelf ook hard bezig om wat kwijt te raken, dat is nog niet altijd zo makkelijk! Wat is je wens in het ziekenhuis als ik vragen mag? En je vooral vast houden aan je wens!
Anoniem
Mag ik als niet mama ook reageren? Zoals je weet heb ik ook al sinds mn 12e een eetprobleem en ook ik struggle dagelijks nog met deze strijd, helaas. Kutte is dat ik alleen woon wat het nog lastiger maakt. Anyway, ga dr voor. Als je iets echt wil dan kan je het, zo ken ik je. Vraag hulp als je het even lastig vindt, dat is niet verkeerd en helpt je alleen maar weer vooruit. Denk dat de grootste stap al is gemaakt door je uit te spreken, blog. En ook blijven doen want helaas is en zal het altijd een strijd blijven maar die kan je aangaan en dat gaat je ook lukken met de mensen om je heen. :)
Anoniem
Ten eerste: You go girl!!!!!! Dapper dat je dit deelt met iedereen! Ik ken het gevoel helemaal en ik doe graag met je mee! Zoals je weet ben ik ook altijd een beetje te zwaar geweest en heeft de zwangerschap (en de vele zakken chips) ook niet erg geholpen ;) Mocht je mijn nr nog hebben, wees altijd welkom om te appen/bellen in moeilijke tijden..want ohohoh wat zijn die er veel als er ineens geen chippie meer in huis is of je ineens alles suikervrij *moet eten. Succes meis! You can do it!!!!!! En onthoud altijd: je bent altijd goed en mooi zoals je bent, je kunt alleen maar beter en nog mooier worden!! Wees altijd trots op jezelf ookal ben je nog niet zoals je zou willen zijn! Xx Minke