6 jaar geleden
In het donker ( deel 1)
Al maanden slaapt Max, de zoon van Suzan, bij haar en Bas in bed. Max is ineens heel bang geworden. Zodra het donker is komt Max uit bed.
Gedeeltelijk fictie!
'Mama hij is er weer' Max staat naast mijn bed. Vermoeid til ik hem over mij heen. Bas slaakt een diepe zucht. Hij is het er niet mee eens. 'Max wat hebben we nou afgesproken, je zou in je eigen bed slapen', zegt Bas geërgerd. 'Maar papa die nare man is er weer'.
Al maanden heeft Max het over een man op zijn kamer. Volgens Bas is het zijn fantasie, veel kinderen hebben monsters onder het bed. Toch bekruipt me een raar angstig gevoel als Max het over hem heeft. Natuurlijk vindt Bas dat ik me laat meeslepen en Max zijn angst in stand houdt.
Bas besluit op Max zijn kamer te gaan slapen om te laten zien dat er niets aan de hand is. 'Mama ik denk dat papa niet op mijn kamer moet gaan slapen' zegt Max. 'Waarom niet?' vraag ik hem, hij begint te huilen 'Dat vindt die man niet goed'. Ik troost hem en zeg dat papa niet bang is, 'Hij zal hem voor je wegjagen'. Max knikt maar lijkt niet overtuigd. Weer bekruipt me een naar gevoel, maar ik durf ook niet naar Bas te gaan. Bas zal me voor gek verklaren, en misschien laat ik me ook teveel meeslepen.
Die nacht schrik ik wakker, 'hoorde ik nou wat'? Ik ga mijn bed uit en loop naar Max zijn kamer. Ik hoor Bas praten en doe het licht aan. Bas lijkt te slapen maar is helemaal bezweet, hij voelt warm aan en ligt te ijlen. Ik versta er niets van. 'Bas word wakker' ik schud een aantal keer. Dan ineens doet hij zijn ogen open, ik schrik van zijn blik, en Bas schrikt van mij.
'Volgens mij heb je koorts, je voelt zo warm'. Bas krijgt er niet veel van mee. Ik krijg hem wel op ons bed en geef hem paracetamol. De volgende dag voelt Bas zich nog niet veel beter, en besluit zich ziek te melden. Ik ga Max naar school brengen. 'Die man heeft papa ziek gemaakt mama' zegt Max. Ik weet niet wat ik moet zeggen. De hele terugweg twijfel ik of ik wat tegen Bas moet zeggen. Ik besluit om het niet te doen, het is gewoon toeval.
Ik kon toen nog niet vermoeden dat Max vaker gelijk zou krijgen...
Margrietje1983
Volgens mij neemt Suzan haar zoon wel serieus, maar het is gedeeltelijk fictie, gebaseerd op mijn eigen jeugd, waar het voor mijn nuchtere ouders niet makkelijk was om mij te geloven.
Anoniem
wij hebben het zelfde gehad onze dochter vond het ook eng om in haar kamer te slapen want haar gordijnen prate tegen haar. mijn schoonmoeder is overleden en die was steeds bij ons aanwezig en was dus ook in haar kamer te vinden. me vader kon met haar praten en is met heilighout aan de slag gegaan bij ons in huis. het is nu gelukkig al ander half jaar rustig bij ons in huis.
Anoniem
Ik lees nu net bij de reacties dat een deel fictie is, maar, sorry hoor, het eerste wat bij me opkwam toen ik dit las was: wat ontzettend sneu dat Max ouders heeft, die hem niet serieus nemen. Het kind is bang en wat heb je dan nodig? Juist, ouders die je steunen. Neem je kind serieus en kijk wat je kunt doen om zijn angst weg te nemen. En om die nare man van zijn kamer te krijgen, want die is er wel degelijk.
DET6510!
Mijn dochter is ook vaak s nachts tussen ons ingekropen want oma schreeuwde altijd naar haar.... ze bedoelde de oma van mijn man! Heeft haar nooit gekent of gezien maar omschreef haar precies! Maar mijn dochter hield vaak in haar slaap op met ademen. Denk dat ze haar gewoon bij gebracht heeft ik weet het niet maar ook heel wat nachten opgezeten