4 jaar geleden
In een flits dacht ik dat ik haar kwijt zou raken..
Over mijn eerste ervaring met een koortsstuip bij mijn dochter
Isabella heeft net zoals haar papa en mama (helaas) oor- en luchtwegproblemen. Haar eerste levensjaar is ze bijna niet ziek geweest, maar sinds ze 1 is geworden is het steeds op en af met haar gezondheid. Verkoudheid slaat op haar longen en een irritatie in haar oor wordt al gauw een ontsteking.
Zo ook 10 december..
Isabella was wakker geworden met koorts (39,3) en was erg hangerig. Ik had voor in de middag een afspraak staan bij de dokter, omdat ik had opgemerkt dat ze de laatste dagen aan haar oren zat.
Om de koorts te drukken en de pijn te verzachten, had ik haar een paracetamol gegeven en haar lekker bij mij laten slapen. Toen wij om 12 uur even gingen lopen met de hondjes, was Isabella erg slap en heel suf, maar dat is logisch als je ziek bent toch?! Tijdens de wandeling had ik haar goed ingepakt en was ik lekker tegen haar aan het praten. Ik merkte al gauw dat ik weinig contact met haar kreeg. Ik besloot terug te gaan en thuis de dokter te bellen om te vragen of we wat eerder terecht konden. Toen we de straat in liepen stroomden er tranen uit Isabella’s ogen en leek ze in trance. Dit was geen goed teken, dus ik versnelde mijn pas. Snel naar binnen en Isabella uit de kinderwagen.
Toen ik haar oppakte kreeg ik de schrik van mijn leven. Ze hing slap in mijn armen en haar lijfje maakte schokkende bewegingen. Ik probeerde contact te maken, maar haar ogen rolden weg! In een flits dacht ik dat ik haar kwijt zou raken! Ik raakte volledig in paniek en het enige wat ik kon bedenken was 112!
Al huilend en schreeuwend heb ik gesmeekt om een ambulance! Mijn kleine meisje viel weg en er was niks wat ik kon doen! De alarmcentrale heeft mij gelukkig rustig gekregen en ik moest hun instructies nauwkeurig opvolgen, terwijl de ambulance onderweg was.
Het leek uren te duren, maar daar hoorde in eindelijk, in de verte de sirenes. De ambulance was er!
Isabella kwam langzaamaan weer bij kennis en alle onderzoeken waren goed. Ze had een koortsstuip gehad. Ondertussen was mijn man ook thuis en we konden eerder bij de dokter terecht voor nacontrole.
Isabella heeft in het vervolg een verhoogde kans, op het krijgen van koortsstuipen. Wij zijn hier alert op en mogen haar bij koorts geen paracetamol meer geven. Ondanks dat het er verschrikkelijk eng uit ziet, is het gelukkig niet schadelijk of gevaarlijk!
Mijn kleine meisje was dan gelukkig ook weer snel opgeknapt en liep weer vrolijk rond (wel kreeg zij antibiotica vanwege een dubbele oorontsteking).
Hebben jullie kindjes ook wel eens een koortsstuip gehad? Of heb je dit wel eens meegemaakt in je omgeving? En hoe is er toen gehandeld?
In mijn situatie heb ik gehandeld vanuit mijn moederinstinct en dit is, volgens mij, de beste raadgever!
Mamavanisabella<3
Jeetje! Dat is ook echt heel heftig! Zeker omdat het zo lang duurde dan! Epileptische aanvallen zijn ook verschrikkelijk. Laatst meegemaakt bij een leerling op school! Wel goed gehandeld! En fijn dat alles meteen zo snel ter plaatse was! Ik hoop Ooo dat meer ellende bespaard blijft 🙊
Miss Kastanja
Heftig hoor! Helemaal als je het mee moet maken van je eigen kindje! Ik werk in de kinderopvang met peuters en mijn collega was net 5 minuten eerder naar huis gegaan, toen ik zag dat er een kindje vast zat in de tripp Trapp. Het was een onhandig jongetje dus ik dacht er niet gelijk wat van. Toen ik keek, waren zijn ogen weggedraaid l. Hij had al een geschiedenis van koortsstuipen, maar alleen nog maar thuis. Ik heb hem uit de stoel gehaald en hem in een stabiele zijligging gelegd. Gelukkig kwam er op dat moment een moeder van een ander kindje binnen en die heb ik geïnstrueerd om 112 te bellen. Het jongetje had een neusspray liggen om weer rustig te worden. Dit hielp niet. Hij heeft bijna 20 minuten die stuip gehad. Vader kwam gelukkig binnen, en ook hij zag dat het erger was dan normaal. Ik ben gelukkig de hele tijd rustig gebleven en wist wat ik moest doen vanwege de kinder ehbo cursussen die ik elk jaar moet volgen. Bleek achteraf een epileptische aanval te zijn geweest. Maar heb nu zelf 2 kids en wil dat echt niet zien bij hen! Hoop voor jou dat ze het niet meer gaat krijgen!
Mamavanisabella<3
Was echt even spannend ja! En dat terwijl ik normaal altijd heel rustig blijf! Ben ook bhv’er op mijn werk. Maar zodra het je eigen kind is.. paniek! Weet niet hoe ik een volgende keer zal reageren maar hoop dat nooit te hoeven ondervinden
Wow wat een beangstigend verhaal! Hier gelukkig nog niet meegemaakt, maar ben er wel bang voor.