In de wei staat een koe!

Cadeautje verstopt

“De winkel was dicht” zegt Dunya met glimmende oogjes en een hand op haar rug. “Oh jammer” zeg ik. “Volgend jaar beter.” Dunya knikt. “Dan krijg je volgend jaar extra veel cadeautjes als je jarig bent!” Dat lijkt me een goeie oplossing. “Deal!” zeg ik. Even later vertrouwt ze me toe dat ze net op tijd bij de winkel waren, papa en zij. Ze heeft wel een cadeautje gekocht, maar ik mag niet weten wat. Ze heeft het verstopt. “Als jij in bed ligt ga ik zoeken” zeg ik. “Ja, maar niet onder de tafel, want daar ligt het niet!” waarschuwt Dunya. Dat is handig, dan weet ik dat ik daar niet hoef te kijken.

Kwarktaart

“Mama wordt morgen 41!” vertelt Dunya aan de juf, aan de buurvrouw, aan haar vriendinnen. “Moet je het niet even in het trappenhuis roepen?” mopper ik. Alsof het nog niet erg genoeg is. Waarom moet iedereen weten hoe oud ik word? Dat had ik niet moeten zeggen. Wat een briljant idee! Ze gooit de deur open en op de gang roept ze: “Mama wordt morgen 41 jaar!” Er komt geen reactie, maar dat maakt niet uit. Iedereen weet het nu. Voor de zekerheid stuurt ze nog even een burenapp om ze allemaal uit te nodigen voor de kwarktaart.

Gourmetten

Op zondag hebben we mijn verjaardag al gevierd met mijn familie. Elk jaar gaan we allemaal een middag naar Volendam om daar te gourmetten in een vakantiehuisje. Ik heb daar al wat cadeaus gekregen, waaronder een nieuwe printer. Die is al van te voren gekomen, via de post. Als ik m opgehaald heb in de Zoutwinkel komt toevallig de postbode langs. “Dat is een mooie!” zegt hij. “Heeft ie ook Wifi?” Ik leg uit dat ik m gekregen heb en m nog niet eens bekeken heb. Ik draai de doos om en hij zegt: “Ja, kijk wifi, dan kun je foto’s direct vanaf je telefoon printen!” Huh? Ongelooflijk. Maar handig, dat zeker. De oude printer is net gevuld met nieuwe inkt dus die wil ik opmaken. Maar bij de zoveelste foutmelding ben ik er klaar mee. Weg met dat ding en de nieuwe aansluiten. Het is even wennen, maar het is in elk geval handig om te weten dat ik nu ook kan scannen. Foto’s printen doe ik niet zo vaak, dat kost erg veel inkt. Maar het kan en daar gaat het om.

Vlaggetjes ophangen

Als ik op woensdag wakker word begint Dunya te zingen. “Happy Birthday to you! In de wei staat een koe!”Dan moet het licht aan en gaat ze de cadeautjes pakken. Ik doe moeizaam mijn ogen open. Ik lag veel te laat in bed. Moest taart maken en mijn huis versieren. De ballonnenpomp begaf het, dus noodgedwongen ben ik gestopt met ballonnen oppompen. Er hangt toch al best veel. Ook heb ik vlaggetjes opgehangen. In huis en in het trappenhuis. We maken er hoe dan ook een feestje van. Nu merk ik wel dat het laat was en dat het nog vroeg is. Zes uur in de ochtend. Dunya komt met de cadeautjes in de slaapkamer. Ik had nog zo goed gezocht maar ze niet gevonden. Cadeautjes uitpakken is er voor mij natuurlijk niet bij. Dunya weet beter hoe het moet dus die pakt het wel even uit.

Sieraden

Ze heeft sieraden voor me gekocht: een zilveren ring en zilveren oorringen met Zirkonia. Er zit één oorbel in het doosje en even is er paniek. Hoe kan dat nou? Er horen er twee te zijn. Dunya denkt dat ze in de winkel eentje vergeten zijn, maar ik stel voor om even goed in het bed te kijken. En daar vinden we de tweede gelukkig. Erg mooi. Voor de zekerheid had ze mijn ring meegenomen om te meten hoe groot ie moest zijn. Toch is ie net iets te wijd, maar ik ben er erg blij mee. Ook krijg ik een mooie sjaal, die ik meteen omdoe. We beginnen met kwartkaart als ontbijt. Heerlijk, een goed begin van de dag.

Klassen rond

Op school word ik meteen gefeliciteerd door de juffen en een aantal kinderen. Dunya heeft soesjes voor de meesters en juffen en koekjes voor de kinderen om uit te delen. Ze mag zelfs de klassen rond en ik krijg na schooltijd een grote kaart met een dolfijn, waarop alle meesters en juffen een felicitatie hebben geschreven. Hartverwarmend is dat. We gaan naar huis en maken het gezellig. Lekkere broodjes uit de oven eten en om de paar minuten hangt Dunya om mijn nek om mij te feliciteren. Op Facebook regent het ook berichtjes van mensen die me willen feliciteren. Dat is leuk. Ik word daar ook erg blij van. Ik heb me niet echt beziggehouden met mensen vertellen dat ik jarig ben, maar op Facebook weet natuurlijk iedereen dat. En de rest hoort het wel van Dunya.

Pizza

Als ik ’s avonds pizza’s ga halen wil Dunya niet mee. Ze wil tv kijken en het is bovendien erg koud buiten. Ik leg haar uit hoe ze mij kan bellen als er iets is en zodra ik op de gang sta, gaat mijn mobiel. “Hai mama, even uitproberen!” Al pratend ben ik bij de pizzeria aangekomen en Dunya vraagt: “Mag ik de pizzeria even spreken?” Ik geef mijn mobiel even aan de mevrouw aan de balie. We komen regelmatig dus ze kent ons wel. “Mijn dochtertje wil iets zeggen...” vertel ik. Ze neemt de telefoon over en luistert even. “Ooooh...... Is Mama jarig? Hoe oud? 41?”Het is stil geworden in de zaak. De bezorgers die net binnenkomen kijken me aan en luisteren mee. Ik kijk of er een luik is in de vloer waarin ik even kan verdwijnen, maar helaas. Als ik mijn mobiel terug heb roep ik: “Ik kom nu naar huis! Ik zie je over twee minuten!” Ik word natuurlijk gefeliciteerd en ga er dan snel vandoor. Dunya zit triomfantelijk op de bank als ik even later de woonkamer binnenstap. Wat een geweldige actie was dat en wat heeft ze dat weer mooi voor elkaar allemaal. Een geslaagde verjaardag.