Ik werk al twee jaar lang thuis..

Nu het Corona-virus ons dagelijks leven beïnvloedt werken de meeste mensen thuis. Op Instagram zag ik de memes al voorbij komen: een babyboom over negen maanden of een toename in echtscheidingen over een maand of twee. Veel mensen hebben moeite met het werken vanuit huis en ik snap het wel. Van het een op het andere moment wordt je geacht een duizendpoot te zijn. Moeder, juf, huishoudster, vrouw en werknemer tegelijk. Iets waar ik al twee jaar lang de balans tussen probeer te vinden. 

Toen ik op mijn 19e zwanger werd rondde ik net het eerste jaar van mijn rechtenstudie aan de Universiteit Leiden af. Ik gebruikte anticonceptie en was nog niet van plan om een gezin te stichten. Toch gebeurde het me en had ik ermee te dealen. Stoppen met studeren was voor mij geen optie dus ik liet het op me afkomen en besloot zolang mogelijk door te gaan. Dit resulteerde erin dat ik twee weken voordat mijn zoontje Sem geboren werd in de tentamenzaal zat. Ik haalde mijn tentamens en vervolgde mijn studie op normale snelheid. 

Een fulltime studie volgen met een pasgeboren baby is niet makkelijk. Het vinden van een balans tussen alle rollen die je thuis moet vervullen en de verplichtingen die je hebt als student of werknemer kost tijd. Zo ook bij mij. Gelukkig kreeg ik voldoende ondersteuning vanuit de universiteit waardoor ik, op de tentamens na, alles vanuit huis mocht doen. Maar hoe doe je dat? Hoe maak je schoon, doe je de was, voed je je baby, wieg je hem in slaap, lees je 100 bladzijdes per dag, kijk je hoorcolleges en zorg je dat er 's avonds ook nog eten op tafel staat?

Mijn antwoord is: niet. Er zitten maar een bepaald aantal uur in een dag en het is fysiek niet mogelijk om alles te doen. Ik heb het geprobeerd en het is me ook een tijdje gelukt, maar uiteindelijk ga je er aan onderdoor. Mijn advies aan alle thuiswerkers en ouders die nu opeens voor juf moeten spelen zou dan ook zijn: gun jezelf en je kinderen wat ademruimte. Stel een aantal doelen voor de dag, niet teveel en go with the flow. De ene dag zul je meer gedaan krijgen dan de andere. Deze periode is al mega raar en zorgt bij velen voor vragen en stress, wees niet te streng voor jezelf. 

Natuurlijk zijn er bepaalde dingen die gedaan moeten worden. Ik begin hier graag de dag mee of doe het als Sem slaapt of voor de televisie zit. De combi is vaak bijna niet te doen. Kinderen hebben nou eenmaal aandacht nodig en dat verdienen ze ook. Als ik écht iets af moet krijgen en Sem is om me heen laat ik hem naast me kleuren of kleien. Lekker samen met mama "aan het werk". Maar dit probeer ik zoveel mogelijk te vermijden.

Als Sem een keer zijn dag niet had was ik de hele dag met hem bezig. Het huishouden bleef liggen en mijn studie ook. Dit deed ik dan 's avonds, soms zelfs tot een uur of 2, waardoor ik weer minder aan mijn relatie en tijd voor mezelf toe kwam. En dat terwijl dat juist zo belangrijk is. 

Mijn universiteit is voor de rest van dit schooljaar gesloten en ik verwacht de opvang ook, dus zal de komende periode ook voor mij weer in het teken staan van jongleren om de ballen hoog te houden. Een ding is zeker, ik ga me er niet in verliezen. Niemand heeft hier voor gekozen. Maak tijd voor elkaar, verdwijn niet in je werk of je schoolopdrachten en zorg voor jezelf. Met elkaar zijn en stilstaan bij wat er echt toe doet is wat nu nodig is, maar dan wel op 1,5 meter afstand graag.. 

Meer van ons zien? Volg ons op Instagram: @mirthe