Ik vond “mom bodys” altijd mooi

🌸 eerst en vooral, elke vrouw is mooi zoals ze is 🌸

Echt elke vrouw is mooi zoals ze is, schoonheid dat bezit je diep vanbinnen in je hart. Geen enkele vrouw zou zich moeten schamen voor iets, je lichaam is mooi, uniek, enkel jij hebt dat lichaam hou er dus van.

Toen ik jonger was, jaar of 16 en de perfecte maatjes had keek ik altijd op naar vrouwen die met hun kinderen over straat liepen, in de winkel stonden, gingen zwemmen... ik vond hun lichaam prachtig, begrijp me niet verkeerd want dat vind ik nog steeds. Ik vind het zo mooi om te kijken naar een vrouw haar lichaam, haar te zien met haar baby of kinderen, haar te zien in haar mama glorie, wetende wat haar lichaam heeft gepresteerd . Het droeg haar kinderen 9 maanden lang, maanden was ze het huis geweest voor haar kindjes, maanden had ze pijn gehad, kwaaltjes overwonnen, en na een lastige 9 maanden pushte ze haar lichaam tot het uiterste, ze bracht haar kind ter wereld. Niets is mooier dan dit toch? 

Ik kijk altijd vol bewondering naar foto’s van mama’s die trots zijn op hun lichaam, in bikini met hun baby op de arm, gewoon zoals het is. Met een buikje of soms helemaal niet, met striemen waar ze eigenlijk trots op lijken en ook moeten zijn!!! Ik vind niets mooier dan dat....

Alleen vind ik mijn eigen “mom body” niet zo flatterend, omdat ik het niet mooi vind of omdat het die van mij is? Ik kan je daar niet echt een antwoord op geven. In het begin, soms nog trouwens, stond ik vaak voor de spiegel, in lingerie of naakt. Keek ik hoe mijn lichaam was en is veranderd. Ik ben trots op wat het gepresenteerd heeft, het gaf me 2 gezonde kindjes. Maar al te vaak viseerde ik me op de “mindere dingen”. Want ja, ik had al lang geen maatje 38 meer, maar toch die buik was lang niet zo dik als nu of zo flubberend. Ik telde de striemen van beide zwangerschappen, en werd triets van de nog paarse striemen die nog had van de laatste zwangerschap. Ik vond mijn lovehandles helemaal niet mooi, en ook mijn borsten, tja die hebben naar mijn mening geen vorm meer. In een strakke jeans komt mijn buikje erdoor, mijn lovehandles zijn niet altijd weg te stoppen, en ga zo maar verder.....

Maar vandaag stond ik voor de spiegel, was ik dankbaar dat mijn buik er zo uitzag, het had 9 maanden lang de thuis geweest van mijn 2 zoontjes. Vandaag was ik trots op mijn striemen, want die strepen had ik toch wel echt verdient. Ook mijn borsten kregen een compliment, want ze hadden mijn babys wekenlang voorzien van eten en troost. Voor 1 keer hoorde ik bij die “mom bodys” waar ik vroeger altijd zo naar op keek. En dus lief lichaam, sorry voor alle twijfels,de harde woorden,het wegstoppen van onzekerheden,..... je bent goed en mooi net zoals je bent. Je hebt gedaan wat niet elke vrouw kan doen, en soms zijn er vrouwen die het zo graag zouden willen. Ik ben trots op jou.

Omarm de dingen die je minder vind, het is jou lichaam, het is typerend jij. Er is maar 1 exact lichaam zoals die van jou, hou ervan. Sluit je oren voor commentaren, jou lichaam is geweldig! Het is mooi, hou ervan! Omarm het met liefde!!

Wees gelukkig met jezelf 🙏🏻