Ik hou wel van een beetje chaos jij?

Het avond eten is altijd een moment om de dag door te spreken. Even rustig aan tafel zitten en genieten van het eten. Toch elke keer weer afwachten wat moeder in elkaar heeft geflanst.

Bij ons is het zeker een moment om de dag door te spreken. De één schreeuwt nog harder dan de ander. Het is dan ook best een kunst om de kinderen allemaal hun verhaal te laten doen zonder dat diegene weer onderbroken wordt. Als moeder moet ik natuurlijk wel bijhouden wat er allemaal omgaat in die kinderkoppies. Dus ook al praat ik het liefst zelf zoveel mogelijk, ik hou moederlijk mijn mond. En luister netjes naar wat voor woordjes de één heeft geleerd en hoe moeilijk de sommen van de ander wel niet waren. Nog een ander fantaseert zijn verhaal wel gewoon bij elkaar. De jongste heeft heel fijn zijn huiluurtje standaard onder het eten. Dus ik eet half staand/ wiebelend en met mijn pink in zijn mond zodat ik de andere kinderen ook echt kan horen. Tussen door mag ik gelukkig ook nog wat zeggen. ‘Iets meer eten dan praten nu oké?’ ‘Boven je bord eten.’ ‘Oh joh, dat is niet een beetje appelmoes..’ ‘Nee schatje, dat is nog lang niet op.’ ‘hoe oud ben je? Zoveel happen dus nog.’ ‘Niet zo zwaaien met je vork!’ Dat laatste zeg ik meestal te laat, eigenlijk kunnen we restjes dag wel onder de tafel houden zeg maar..

Ik kan niet wachten tot de meiden oud genoeg zijn om af en toe zelf te koken! Ik weet niet hoe het bij jullie is? Maar ik heb nog nooit, echt nog nooit gedacht. Ah, ik mag weer lekker aardappelen schillen! Oeh, nog leuker een kwartier lang het vlees in de gaten houden voor het geval het aanbrand. Nee, niet mijn hobby dat koken. Maar vooruit. ik heb het geaccepteerd en de taak op me genomen. Ik maak het voor mezelf wat leuker met muziek op de achtergrond. Eigenlijk op de voorgrond. Al swingend met Aaron aardappelen schillen. Ik schil ze en hij legt (gooit) ze in de pan en legt (klapt) de deksel erop. Het koken zelf gaat meestal met de jongste op de arm.. De oudste twee wandelen steeds binnen met de vraag of er weer iemand mag blijven eten. gezellig joh ;) Een stuk makkelijker ook dan dat ze zichzelf even vermaken. Ik ga maar eens bedenken wat we gaaneten vanavond..