“Ik hoop dat jij de moeder van mijn kinderen wordt.”

Relatie

Ik ben Kirsten Bulters, getrouwd met een hele leuke man genaamd Tim. Tim en ik hebben elkaar 5 jaar geleden leren kennen in de supermarkt bij ons in het dorp. Ik heb nooit gedacht dat ik daar mijn grote liefde zou vinden, maar het is toch echt waar. Tim deed daar zijn wekelijkse boodschappen omdat hij toen nog hele weken van huis was voor zijn werk. Ik werkte in deze supermarkt, samen met zijn zusje, wat maakte dat ik uiteindelijk in contact kwam met hem. Na een poosje appen, afspreken onder t mom van: “ik ga even naar zijn zusje”, werd het al snel een relatie. We vonden de grote liefde in elkaar en na bijna twee jaar hebben we ervoor gekozen om samen te wonen. Tim is industrieel verhuizer, wat inhoudt dat hij machines uit fabrieken haalt, dit vervoert op zijn vrachtwagen en eventueel ergens anders plaatst. Tim was daarom (bijna) altijd van maandag tot en met vrijdag van huis en zelfs soms langer dan dat. Om kwaliteit van de momenten samen te verhogen was samenwonen dus een fijne oplossing. Elke ochtend dat we samen waren samen wakker worden was een fijn gegeven.

Trouwen

Na één jaar samenwonen heeft Tim mij in Amerika ten huwelijk gevraagd. Deels onder dwang want de trouwdatum stond stiekem al een beetje vast. Maar de wens om te trouwen was er bij beide heel groot. Vervolgens zijn wij op 10.08.2018 getrouwd op een prachtige buitenlocatie in de Lutte.

“Ik hoop dat jij de moeder van mijn kinderen word en dat wij samen opa en oma mogen worden.” 

Zwanger

Tijdens de trouwgeloften spraken wij beide onze kinderwens uit. Wij gingen trouwen met de persoon waarvan wij ook hoopten dat dat de vader/moeder van ons kind(-eren) mocht worden. Niet lang na onze huwelijksreis hebben we er ook voor gekozen om er voor te gaan. Daarbij hadden we wel de gedachte “Het duurt vast nog minimaal een half jaar voordat het lukt”. Ik was al anderhalf jaar gestopt met de pil vanwege gezondheidsproblemen en had geen hormonen meer in mijn lichaam, wat maakte dat het direct de volgende maand raak was. Wij waren zwanger! Het doen van de test was een spannend moment omdat ik al 5dagen ‘overtijd’ was en ik normaal altijd netjes op dezelfde datum ongesteld werd. Ik wist diep van binnen al dat het zo ver was, maar durfde dit ook niet te geloven. Na veel appen met vriendinnen en nog een paar dagen gewacht te hebben (vijf dus in totaal) hebben we op vrijdagmorgen voordat wij beide naar het werk gingen de test gedaan. En ja hoor, vrij snel waren de twee streepjes heel duidelijk. Ik had een goedkope test als eerste gebruikt en wilde daarom de test van Clearblue gebruiken om nogmaals te testen. Ja, ook deze gaf aan: ‘Zwanger 2-3’. Wat ging er veel vreugde door ons heen, maar echte blijdschap konden we nog niet helemaal toe laten. Dit kwam meer doordat we het nog niet konden beseffen dat het ons direct gegund was. Met een heel vreemd gevoel gingen wij beide naar het werk toe. Nu kwam mijn moeilijkste opgave: niets laten blijken aan mijn collega’s. Hoe dan?! Daarom was ik direct op het werk naar een vriendin en collega gelopen om het er toch even uit te schreeuwen. Hyper en blij konden wij samen de dag door komen met ‘ons’ geheimpje.