Snap
  • Mama
  • luiers
  • luier
  • verschonen
  • Momlife

Ik en mijn krokodilletje

Over luiers verschonen.....

Vroeger keek ik dus super graag naar Steve Irwin, The Crocodile Hunter.

Een man die in zijn beige outfit op zoek ging naar allerlei dieren in de wilde natuur en een enorme voorliefde had voor de krokodil.

Hij werd ook regelmatig ingeschakeld bij mensen thuis die een krokodil hadden en er vanaf wilden (?). Steve stroopte dan zijn mouwen op en ging de krokodil verplaatsen. Het werd altijd enorm spannend als de krokodil de zogenaamde 'death roll' deed.

De krokodil draait dan om, om zijn lengteas, al dan niet met prooi.

Tegenwoordig voel ik me The Crocodile Hunter. Jammer dat een beige outfit me niet echt ophaalt ;)

Mijn zoontje is echt een beweeglijk tiepje en de rol is zijn beste en favoriete move.Laat dat nou niet heel handig zijn als ik zijn luier wil verschonen...

Een aantal keer per dag heb ik met hem dan ook een lekkere worstelpartij.Vooral de poepluier zorgt vaak voor zweet op mijn voorhoofd. En op andere plekken....

Inmiddels heb ik een lager gelegen gebied opgezocht om mijn aankleedkussen neer te vleien. Op die manier kan ik ook andere ledematen inzetten bij de strijd met mijn eigen krokodilletje.

Gewapend met mijn gereedschap, bestaande uit een verse luier, een berg billendoekjes en een collectie speeltjes om hem af te leiden (of gewoon een tube smeersel) betreed ik de arena.

Ik doe zijn broek uit en romper alvast los terwijl hij op zijn buik ligt. Hopelijk koop ik mezelf hiermee wat extra 'rugtijd'. Een plasluier kan ik dan ook nog wel snel mee uittrekken maar een poepluier... Afijn ik hoef het jullie vast niet te vertellen.

Als ik hem dan uiteindelijk op zijn rug heb weten te manoeuvreren en zijn interesse heb gewekt voor een speeltje, heb ik misschien 10 seconden om de luier uit te doen en de berg billendoekjes er tegenaan te kwakken. Op hoop van zegen .....

Wanneer dat dan gelukt is zonder rolpartij tussendoor (halleluja) komt de volgende uitdaging: een nieuwe luier omdoen.

Als een soort ninja houd ik hem met mijn benen, voeten en/of handen op zijn plek. En zelfs dan weet Snappie soms nog te ontsnappen. 

Ten einde raad zing ik regelmatig nog een moppie maar ik denk ergens dat dat alleen maar averechts werkt.Ik ben nou eenmaal geen Beyonce.

Uiteindelijk lukt het gelukkig altijd weer om hem in een schone luier te hijsen. En soms ..... Begint het spektakel meteen weer opnieuw .....

Zucht !