Ik en mijn gezondheid, deel 1.

Zoals jullie in mijn voorstel blog hebben kunnen lezen gaat het met mijn gezondheid niet al te best in dit blog beschrijf ik wat er de afgelopen weken gebeurd is en wat ik nu weet.

Donderdag 22 juli 2016.

Het was super mooi weer en gelukkig werk ik in de buitenlucht. Toen ik 's ochtends aankwam op het werk voelde ik me niet in top conditie was vooral moe meer niet. Rond half 11 toen ik lekker bezig was met werken voelde ik me niet zo lekker. Had vooral last van misselijkheid en nog steeds van die moeheid. Ik ben gewoon doorgegaan met mijn werkzaamheden maar na een minuut of 10 voelde ik me nog misselijker. Even wat koud water gedronken en de schaduw opgezocht en toen leek het wel weer te gaan. Lekker doorgewerkt en gezorgd dat ik een flesje met koud water had en genoeg dronk.

Rond 2 uur had ik pauze en wat eten, drinken en energie bijtanken. Ik voelde me nog steeds misselijk en moe en ook was ik wat licht in mijn hoofd. Na een half uurtje pauze ging ik weer aan het werk. Ik was weer terug op mijn werkplek en na een controle rondje lopen voelde ik me zo duizelig dat ik om viel tegen de zijkant van een container aan. Ik ben een stukje verder gelopen en ben in de schaduw gaan staan. Ik heb daar ongeveer 5 minuten gestaan toen mijn collega aan kwam gelopen en die zag gelijk dat het niet helemaal goed met me ging. Ze heeft gelijk de EHBO'er opgeroepen. Ondertussen was ik op de grond gaan zitten tegen een gebouw aan in de schaduw. Toen de EHBO'er aankwam zag hij gelijk dat het niet helemaal goed zat en begon allemaal vragen te stellen. Zittend ben ik toen 2 keer een beetje weggezakt waarna ik plat op de grond ben gelegd om te voorkomen dat ik niet omviel. 

De EHBO'er heeft mijn leidinggevende erbij geroepen. Zij kwam binnen 5 minuten maar in die 5 minuten ben ik nog 3 keer een beetje weggezakt. Ze zag dat ik in goede handen was bij de EHBO'er en moest even nog wat afhandelen maar zou zo snel mogelijk weer terug komen. Vanaf daar ging het echt bergafwaarts.

Ik kreeg ontzettend pijn op mijn borst. Eerst dacht ik dat het misschien kwam door de manier waarop ik lag. Want zeg nou eerlijk op de harde grond liggen is niet erg comfortabel. Dit dacht ik totdat de pijn uitstraalde naar mijn linker arm en vingers. De EHBO'er had ook in de gaten dat er iets niet klopte. Ik probeerde zo goed als ik kon uit te leggen wat ik voelde. Ik was nog midden in mijn verhaal toen ik helemaal wegzakte. 

Niemand kreeg contact met me, ik reageerde nergens op. Het volgende stukje vertel ik dat ook aan de hand van de verhalen van mijn collega's en van de EHBO'er;

"De EHBO'er heeft gelijk de leidinggevende opgeroepen, die heeft direct 112 gebeld nadat ze te horen had gekregen van de EHBO'er hoe het er voor stond (bij ons mag officieel alleen een leidinggevende 112 bellen ivm de maatregelen die moeten worden genomen zodat de ambulance het terrein op kan). Terwijl ze 112 aan het bellen was werd de AED gehaald en de BHV'er erbij gehaald. Ook kwam de directeur erbij en nog een andere leidinggevende. De ambulance kwam met spoed naar het terrein toe gereden op het moment dat de ambulance het terrein op kwam gereden kwam ik weer bij".

Ik werd direct aan allerlei slangetjes gekoppeld, ik heb echt geen idee meer wat allemaal. Ik herinner me het stukje dat de broeder van de ambulance voor me stond, een aantal vragen die ze stelden en daarna dat ik op de brancard lag. Het stukje van de brancard naar de ambulance weet ik weer niet want daar was ik meer out (heb ik later gehoord van de zuster in het ziekenhuis). In de ambulance werd ik aan nog meer apparaten gekoppeld en stelde ze voor mijn gevoel 60 vragen. In werkelijkheid zullen het er vast niet zo veel geweest zijn. Ik lag nog geen 2 minuten in de ambulance en toen is besloten me mee te nemen naar het ziekenhuis naar de eerste hulp.

Ik heb uiteindelijk een aantal uur op de eerste hulp doorgebracht waar ik me ook niet meer alles van herinner. Uit de onderzoeken kwam niet heel veel naar voren zetten op dat moment maar ze hebben toen ook niet een super uitgebreid onderzoek gedaan. Ze waren er namelijk van overtuigd dat het gewoon door de warmte was en dat ik was gaan hyperventileren.

Ik mocht 's avonds gewoon weer naar huis en moest maar een afspraak maken bij de huisarts. 

Die nacht heb ik niet veel geslapen en voelde ik me ontzettend beroerd. De ochtend erna ging het redelijk. Ik was vooral heel erg moe maar niet duizelig, niet meer misselijk en geen pijn.

Rond een uur of 11 ben ik naar mijn werk gegaan omdat ik heel graag wilde weten wat er precies allemaal gebeurd was. Ging prima deed het rustig aan en had niet veel last. 

Totdat ik ineens wegzakte... Meer hierover in deel 2.

xx