Snap
  • Mama
  • ikmisje
  • Sterrenkindje
  • lievelev

Ik doe je mandje dicht, en dan.... Laat ik je achter, voorgoed.

Je baby ergens heen brengen en hem daar achter laten wetende dat je hem nooit meer zal zien, vasthouden, kussen of ruiken.

Hoe zwaar ik de bevalling van Lev ook vond, het was het meest mooie moment uit mijn leven. Omdat ik daarna ook bevallen ben van Ezra en Eden kan ik de bevallingen vergelijken.

Ergens kan je bevallingen nooit met elkaar vergelijken, het is als appels met peren, maar het gevoel dat komt wanneer je je kindje voor het eerst ziet is hetzelfde. Die vloedgolf van onvoorwaardelijke liefde die je overspoelt. Je ogen die je niet meer van je prachtige kindje af kan houden. De geur van je pasgeboren baby, de trots, opluchting en kracht.Ik durf met zekerheid te zeggen dat ik dit alles elke keer voelde, bij elke bevalling hetzelfde.

De kraamweek van Lev was vooral hectisch. In mijn eerdere blog lazen jullie hoe ik op de spoedeisende hulp belande na een liquorlekkage na de ruggenprik waardoor een deel van mijn hersenvocht was weggestroomd.Toen ik op dinsdagmiddag thuiskwam, 4 dagen na de bevalling moest er zoveel geregeld worden.Ik kreeg geen kraamverzorgster, maar had wel te dealen met alle postnatale ongemakken zoals stuwing, vloeien, bijwerkingen van de liquorlekkage, een flinke dosis medicatie en kraamtranen.

Een kindje dat we voor altijd bij ons wilden houden

We hadden geen kindje dat gevoed moest worden, schone luiers nodig had en in badje moest.Wel hadden we een kindje dat geknuffeld moest worden, waar we foto's van wilden maken en wilden bedolven met honderdduizend kusjes.Een kindje dat we voor altijd bij ons wilden houden, terwijl we wisten dat dit onmogelijk was.

Kan je je voorstellen hoe je de dagen, uren en minuten weg ziet tikken. Elke seconde dichterbij het moment van afscheid nemen.Een ondraaglijk en onmenselijk afscheid.

4 juni 2015

Ik wurm mezelf in een mooi jurkje. mijn lichaam dat een week geleden een kindje heeft gebaard is eigenlijk te dik voor dit jurkje maar in zwangerschapskleding naar de afscheidsdienst vind ik te confronterend. Terwijl ik mijn haren föhn en mijn make-up doe komen familie en vrienden binnen. Op de voordeur heb ik een briefje geplakt. "Geen kussen en knuffels" staat erop. Ik wil niet breken, ik mag niet breken! Van de huisarts kreeg ik rustgevende medicatie. Ik kan het anders niet. Nu ook niet, maar ik heb geen keus.Ik wil mijn baby verstoppen, wegrennen, het maakt mij niet uit waarheen, als we maar samen zijn.

De dienst is mooi, zelf iets zeggen lukt niet dus dit doet onze uitvaartbegeleidster. We draaien muziek. Mensen huilen, ik niet, ik voel me enigszins verdoofd door de medicatie. In denk alleen maar dat ik in de meest rare situatie ben beland. Het besef lijkt vertraagd binnen te komen. Ik ben op de uitvaart van mijn kind, mijn kleine baby die een week eerder geboren werd. Ik moet zo afscheid van hem nemen en dan zal hij in een oven gezet worden. Ik zal hem terug krijgen....in een as bus.

Mensen verlaten de zaal. Ik wil niet dat ze gaan. Er mag geen einde komen aan dit moment.Nu moet ik afscheid van hem nemen. Ik wil nog foto's maken, nog minimaal duizend. Zelfs dat is niet genoeg. Sander huilt, ik wil dat hij lacht, ik wil vrolijke foto's met onze baby.

Snap

Ik leg je in je mandje, voor de allerlaatste keer. Ik stop een foto van ons samen erbij. Ik dek je toe voor de allerlaatste keer in leven. Ik moet nu weggaan maar hoe?  Ik kan dit niet. Welke moeder laat nou haar kind achter?

Ik wil voor altijd bij je blijven. Ik hou zoveel van jou kleine Lev. Ik wil je niet alleen laten, ik wil alleen maar samen voor altijd.

Ik doe je mandje dicht, en dan....

Laat ik je achter, voorgoed.

Snap

Op mijn Instagram deel ik dagelijks gebeurtenissen over ons leven met 2 jongens en ons kindje dat we al zolang moeten missen.

4 jaar geleden

Kippenvel helaas vorrige maand mijn 1e zoon Rivano ook stil geboren onderzoeken moeten uitwijzen waaraan Rivano overleden is maar kan me zo goed vinden in jou verhaal. Jullie ook heel veel sterkte met dit grote verlies.

4 jaar geleden

Oh... ik lees dit met kippenvel :'( ik hoop dat jullie dit verlies een plekje kunnen geven.. ontzettend veel sterkte <3

4 jaar geleden

Heel erg veel sterkte met dit grote verlies. ?

4 jaar geleden

❤️❤️❤️ de laatste keer los moeten laten is het ergste wat ik moest doen. Mooi geschreven.