Ik dekte je zachtjes toe voor de allerlaatste keer

06-02-2016
Vandaag zijn mama en papa thuis we moeten van alles regelen voor jou afscheid.
We hebben besloten om je afscheid in besloten kring te houden met alleen familie.
De familie is persoonlijk uitgenodigd.
Samen met papa zoek ik muziek uit voor je afscheid. Marco Borsato en zijn dochter met 'samen voor altijd'
We hoorde deze gisteren en wisten gelijk dat we dit nummer moesten draaien.
Want al ben je niet hier we zijn toch samen voor altijd.
Mama en Papa doen alles samen, als mama iets niet wil doen, doen we het niet en anders om ook niet.
Het afscheid moet klein, intiem en mooi worden.
We hebben veel contact met Madeleine en Mario.
Jouw geboortekaartje heeft Madeleine zelf ontworpen aan de hand van een voorbeeld dat we hadden gevonden. Je voetafdrukjes staan er op met een blauwe ster. We hebben een mooie tekst uitgezocht en papa en mama vinden de kaart prachtig.

Vandaag proberen we wat rust te pakken omdat we de afgelopen dagen nauwelijks geslapen hebben.
Steeds denken we aan jou. De vragen waarom en hoe kan dit komen steeds weer terug. Maar ook de beelden van jou mooie gezichtje voor ons.

Madeleine en Mario hebben voor ons geregeld dat we wanneer we maar willen naar je toe mogen.
We konden je wel mee naar huis nemen maar we moesten je goed kunnen koelen en dat ging helaas niet lukken.
Mama had je dan ook niet meer mee willen geven voor afscheid want het liefste hadden we je de hele dag bij ons.

07-02-2016 tot en met 09-02-2016

We worden echt geleefd. Zoveel dingen die we moeten regelen. Mama en papa doen zoveel mogelijk zelf.
De bel gaat bijna om het uur. De ene na de andere bloemist staat voor de deur.
Ook hebben we al wat kaartjes ontvangen, met hele lieve teksten er op.
Of die je al in tijden niet gesproken hebt, lief dat al deze mensen zo met ons mee leven.

Papa en mama kiezen zelf bloemen uit voor jou afscheid. Allemaal witte bloemen met jouw pip knuffel er in verwerkt.
De tekst voor je afscheid heb ik met dikke tranen geschreven.
Ik heb je verteld hoe het allemaal begon.
Dat mama boven de wc pot ging terwijl opa Kees voor zijn leven lag te vechten in het ziekenhuis en dat we ook in het ziekenhuis moesten vertellen dat we zwanger waren.
De revalidatie van opa, de verhuizing en dat mama eerder moest stoppen met werken door alle stress.
Je was zo welkom lieve schat.
Nu ook weer dikke tranen over me wangen als ik dit allemaal op schrijf.
We hebben vandaag ook naar buiten gebracht dat je bent overleden.
Iedereen is geschrokken en leef ontzettend mee. Mama's telefoon blijft gaan. Wel 500 reacties.En allemaal even lief.Mensen keken als steeds op facebook of je er al was. Kreeg berichten van mensen en ben je al bevallen. Met deze mooie tekst hebben we bekend gemaakt wat ons is overkomen en in welke hel wel nu leven.

Jij klein mens was onze grootste wens
Echter ons hoop en ons verlangen
Werd al snel door verdriet vervangen.

Dit is zo oneerlijk we wilden zo graag onze liefde aan jou geven.
We proberen sterk te blijven voor het afscheid.
Morgen om 09.00 uur nemen we afscheid van jou.
We zullen je voor het laatst zien, voelen en ruiken. We willen er niet aan denken, we willen je gewoon terug bij ons levend.
Dat als ik morgen wakker word en je kamer in loop. Je ligt in je bedje en je huilt voor een flesje.
Mama gaat de kleding van papa en mama klaar leggen want morgen word een hele zware dag.
Een van de zwaarste uit ons leven.
We proberen wat te slapen.

10-02-2016
Papa en mama zijn al vroeg wakker.
We worden zo opgehaald door je tante Linda, je oom Ricardo kan er helaas niet bij zijn. Hij is geopereerd en helaas voelt hij zich te slecht om mee te gaan.
We staan met zijn alle voor het crematorium waar we straks afscheid van jou nemen, papa en mama gaan wat eerder naar binnen zodat we jou nog even kunnen zien.
Als we de kamer binnen komen staan Mario en Madeleine al te wachten.
Ze hebben de kamer vol gezet met kaarsjes in het midden ligt jij in je mooie baby blauwe kistje.
We halen de deksel van de kist en dit zal de laatste keer zijn dat we je zien.
Je bent zo mooi in je licht blauwe pakje. Het is alsof je slaapt.
We zitten nog even bij. Kijken naar je en houden je handje vast.
Dit is echt de laatste keer dat we je zien en kunnen aan raken.Voor de laatste keer geef ik je een kusje.
Papa en mama sluiten de kist.
Overal staan bloemen, witte bloemen en op de grond liggen blauwe sterretjes.
Op het tafeltje naast je kist staan blauwe kaarsen.

De familie komt binnen.
Madeleine heet iedereen welkom. Ze vraagt ons de blauwe kaarsen aan te steken, ook opa en oma steken 2 kaarsen voor jou aan.
We luisteren naar jou muziekstuk van Woezel en Pip. Deze draaiden papa en mama al een tijdje in jouw kamertje toen alles klaar stond.
Daarna leest ze een gedicht voor dat wij hebben uitgekozen voor jou.

De dagen en de nachten,
zij glijden voorbij
toch zijn ze anders
jij bent er niet bij.
Ons leven de angst,
Pijn en verdriet,
ook zij voelen anders
Sinds jij ons verliet.
De dagen en de nachten,
zij glijden voorbij,
maar toch zijn ze anders
Wie wij missen ben jij.

Mama heeft een stuk geschreven en dit leest ze voor.
Verschrikkelijk zwaar vind ik het maar ik moet. Alles voor ons kind.
Je verdient het mooiste afscheid van de hele wereld.

De muziek die we laten horen zijn van Marco Borsato en zijn dochter met samen 'voor altijd' en Anouk met 'Lost'.
Madeleine neemt het weer over en leest een mooie verhaal over een kleine blauwe ster.
Ze vraagt ons in een kring te gaan staan en elkaars hand vast te pakken.
Ook zei houd het niet droog.
Deze mensen hebben papa en mama in ons hart gesloten.Met zoveel liefde hebben ze ons bij gestaan. Zoals Madelein zou zeggen "Waar liefde is zal altijd liefde zijn".

Na het afscheid gaat de familie naar een andere ruimte waar ze nog een kopje koffie kunnen drinken.
Papa en mama gaan met jou mee naar de oven. We willen er tot het laatst toe bij zijn.
Ik weet niet waar we al die kracht vandaan halen maar we doen het allemaal samen.
We komen bij een soort pizza oven met een stellage er voor.
Papa zet jouw kistje daar op.
We moeten even wachten tot de oven warm is. Daar gebeurd iets vreemds met de oven.
Hij staat in eens op -1. Dit is ze nog niet eerder gebeurd en we moeten dus nog wat langer wachten.
Dan is de oven warm en daar ga je dan in de oven. En dicht gaat hij.
Mama wil nu zo snel mogelijk deze kamer uit.
Tranen rollen weer over me wangen.
In de koffiekamer wacht de familie op ons. Mama veegt haar tranen weg en gaat zitten.
Iedereen praat met elkaar en Madeleine en Mario komen nog even bij ons.
Ze spreekt weer al haar lieve woorden naar ons uit.

Om 11:00 uur rijden we met Jan en Yvonne mee naar huis.
Samen met papa ga ik naar boven en de rest van de dag liggen we in elkaars arme.
Lieve Mayson Chase we love you to de moon and back.

Vanavond zal ik kijken of ons blauwe sterretje aan de hemel zal stralen.