Snap
  • Mama

Ik ben Kyra en verslaafd

Het moest gewoon stoppen. Ik was mezelf kwijt. Maar hoe ging mij dat zomaar lukken. Dan zou ik weer zoveel gaan voelen. Van binnen & buiten.

Ineens werd het duidelijk... Ik was mezelf niet meer..

Alles ging langs mij heen. Lachen en huilen het ging zonder verder diepgaand gevoel.

Het huis was niet langer meer gevuld met mooie momenten maar met ruzies boze woorden en vooral veel verdriet.

Ik ben Kyra en ik heb fybromyalgie .

Maar al ruim 10 jaar slik ik nu pijnstillers... van morfine tot tramadol.

Had ik ze sommige momenten in die 10 jaar nodig? Zeer zeker

Van nierstenen tot fybromyalgie.. maar voelde ik nog wel wanneer ik echt pijn had? Nee.... de pijn werd iets wat ontstond in mijn hoofd.

Neem je weer een pilletje mama vroeg mijn prachtige dochter. Ja lieverd mama heeft zoveel pijn..

Ga maar even liggen mam dan help ik je wel.

Mam moet je al een nieuwe pleister (morfine)

Even verzorgend als haar moeder want, voor ik ziek werd werkte ik jaren in de zorg.

Deze woorden van mijn dochter deden mij echt pijn. Ik wilde dit niet meer.

Altijd klaar staan voor anderen deed ik jaren lang. Waardoor ik vaak mijn eigen problemen vergat.

Want problemen zijn er zat... van schuldensanering tot een beginnende puber en alles daar tussen in...

Mijn pijnstillers werden een verzachting voor al die problemen...

Als er pijn uit het verleden kwam ach, dan nam ik toch een pilletje extra ...

Als iemand mij verdriet deed ach, dan nam ik er gewoon twee extra.

In de spiegel zag ik een vrouw waarvan haar ogen niet meer helder waren...

Dit moest anders... dus ben ik naar de huisarts gegaan....

Ik wilde Kyra terug... 

7 jaar geleden

Dank je wel.. In mijn andere blogs zal je lezen hoe de verslaving eigenlijk erger is geworden en waardoor Blijf dichtbij jezelf dan overkomt het jou niet

7 jaar geleden

Wat onwijs knap van je! Je situatie is me enigszins herkenbaar: fibromyalgie, pijnstillers, je jezelf niet (altijd) voelen. Gelukkig hier geen pilletjes extra maar het is wel iets waar ik bang voor ben. Ik vind het enorm powerfull van je dat je dit aangaat, want het is niet niks! Ik wens je heel veel kracht en sterkte met alles en weet zeker dat jij weer de vrouw, vriendin, moeder zult worden die je wil zijn!

7 jaar geleden

zet hem op meid! Je kan het!

7 jaar geleden

Wat een bikkel ben je dat je dit al hebt gedurfd. Dat is al een grote stap op zich. Aanpakken die hap en heel veel succes gewenst! Gr.