4 jaar geleden
Ik ben geen moeder en vader in één
Er wordt wel eens tegen mij gezegd dat ik moeder en vader in één ben, omdat ik mijn kinderen alleen opvoed. Zelf zie ik het absoluut niet zo en ik zal jullie vertellen waarom
Dit blog (www.morethanamom.nl/geen-moeder-en-vader-in-een) heb ik geschreven naar aanleiding van vaderdag.
Moeder en vader in één
Laat ik vooropstellen dat ik snap waar deze uitspraak vandaan komt. Jij als alleenstaande moeder doet alles voor en met jouw kinderen. Ook de typische vader dingen als klussen oid. Ja, I got it. Ik wil met deze blogpost gewoon alleen uitleggen waarom ik mijzelf niet zo zie. Alle alleenstaande mama’s die zichzelf wel zo zien, no hard feelings.
Vader?
Zelf ben ik niet opgegroeid met mijn ‘vader’. Ik ken hem wel hij leeft ook nog steeds, maar kan ik hem een vader noemen? Nee absoluut niet. Een vader is een man die klaar staat voor zijn kinderen, leeft voor zijn kinderen er voor zorgt dat zij niets te kort komen, wijze lessen meegeeft en leuke dingen doet voor de mooie herinneringen later waar de kinderen trots aan terug zullen denken. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Heb ik deze dingen gemist als meisje zonder vader? Nee hoor, ik heb een hele sterke moeder die aan al deze punten heeft voldaan. Het enige verschil is dat ik hier niet twee keer zoveel van heb kunnen genieten zoals andere kinderen die wèl uit een twee ouder gezin komen. Dit spreekt in mijn ogen de uitspraak: ‘moeder en vader in één’ tegen.
Persoonsgebonden
Het woord zegt het al, ik ben een alleenstaande MOEDER. De taak van een vader zal ik nooit kunnen overnemen. En ik vind niet omdat ik dingen doe die een vader ook met zijn kinderen zou doen, ik moeder en vader in één ben. Wie zegt dat ik deze taken niet zou uitvoeren als er een vader in beeld zou zijn? Je doet het alsnog samen (als het goed is). En natuurlijk zullen er typische dingen zijn die een man graag met zijn kinderen doet en waar de vrouw niets van wil weten, maar dat is persoonsgebonden. Voorbeeld: De ene man houdt van voetbal en neemt zijn kind graag mee naar een voetbalwedstrijd. Terwijl de andere man er juist weer niets van moet weten en de moeder de taak op zich neemt in een twee ouder gezin. Is zij nu ook ineens moeder en vader in één?
Mijn kinderen
Mijn kinderen hebben geen vader in hun leven, maar wel verschillende mannen(ooms en opa) in hun omgeving waar zij tegen op kunnen kijken. Dit had ik natuurlijk het liefst ook anders gezien, vooral hoe E. op de basisschool zit en veel wordt geconfronteerd met vaders van andere kinderen. Maar eerlijk is eerlijk? Als jij echt een vader voor jouw kinderen wil zijn, is er dan iets of iemand die jou tegen zou kunnen houden? I don’t think so. Hoe ouder ik word, hoe beter ik dit ga inzien. Ik heb mij echt heel lang schuldig gevoeld en ervoor geschaamd tegenover de buitenwereld en mijn kinderen dat zij geen vader hebben. Maar ik ben niet degene die die taak moet uitvoeren. Dat moet de ‘vader’ zelf doen.
Trots!
Dat ik mijzelf niet als een moeder en vader in één zie betekend niet dat ik niet trots ben op hoe ik het nu doe. Als ik naar mijn kinderen kijk zie ik geen verschil met andere kinderen die wel uit een twee ouder gezin komen. Mag ik even trots zijn? Want dit heb ik dus ALLEEN geflikt hè! Ik ben iedere dag met mijn kinderen en zorg ervoor dat zij te eten krijgen, er netjes bij lopen en ben continu met hen bezig. Met een man naast mij zou dit zoveel meer rust geven. Met de zogenaamde man (lees: vader) in mij dus echt niet. Als ik die man er af en toe uit zou kunnen trekken om mij met bepaalde taken te helpen dan zou ik mijzelf maar al te graag moeder en vader in één willen noemen.
Liefs,
Nova
BMulder
Mooi geschreven! En je mag zeker trots zijn! Persoonlijk begrijp ik de opmerking "moeder en vader in één" ook niet zo. Helemaal niet in mijn situatie, ik heb een man, onze kinderen hebben een vader, hij leeft alleen niet meer. Toen mijn man net was overleden kon ik me best storen aan die opmerking, maar inmiddels leg ik het ook gewoon naast me neer. Ze bedoelen het niet slecht, en iedereen is anders. Ik doe het alleen en ik doe het goed en daar ben ik trots op. Natuurlijk mis ik hem, in zoveel opzichten maar dus ook in de opvoeding, het samen dingen aanpakken, iemand hebben die je steunt en om mee te sparren. En vooral voor mijn dochters, die overal om hen heen wel vaders zien en hun eigen vader ontzettend missen. Gelukkig hebben we veel sterke vrouwen in de familie en ook een aantal mannelijke rolmodellen. Dat mijn dochters van 6 en 4 er zelf voor gekozen hebben om op vaderdag mij een cadeautje te geven dit jaar vond ik wel heel bijzonder :)
Demammavan
Mooi geschreven! Iedere ouder heeft zijn eigen rol binnen het gezin. En soms vult een ander die rol in. Zo gaat mijn dochter het liefste met oma de stad in, en niet met mij. Ik hou er gewoon niet van. Maar ik leer mijn dochter wel graag hoe ze een band moet plakken en een lamp kan aansluiten. Wij hebben in dit gezin geen typische mannen en vrouwen rollen. We doen waar we goed in zijn. En dat gaat prima!
mrlnlx15
Je doet het goed??