Ik ben er aan toe!

Drukte, ik had juist weer wat rust en ritme in het dagelijks leven, maar toen de nieuwe baan op mijn pad kwam moest ik echt even leren schakelen! 

Ik was er echt aan toe hoor, werk, even echt iets voor mezelf. Iets waar ik goed in bed en wat ik met veel liefde doe, maar man wat kwam er ineens weer even veel op mij af. 

Het gezinsleven liep lekker en was dan ook dolblij dat ik het aandurfde om weer aan de slag te gaan. In de thuiszorg, wat ik graag doe. Je komt bij mensen thuis, en dan vind ik het nog persoonlijker omdat je dan zoveel meer ziet dan alleen het geen waarvoor je komt. Niet alleen een pilletje, of een steunkous. Nee het is die foto die je opvalt waardoor er een levensverhaal uit komt  of een mooie bos bloemen met een verhaal waarom ze die en van wie ze die gekregen hebben! 

Machtig mooi vind ik het! En zo liep ik een week later mijn eerste 2 diensten mee om kennis te maken, en dat beviel me super goed. 

De week daarop werkte ik mijn 1e 2 diensten alleen, en ik was echt helemaal in m'n element, lekker scheuren op m'n fiets door de wijk! 

Na de 2e dag was ik wel helemaal geradbraakt, alles moest wennen, en hoewel mijn diensten super goed gingen, gaven mijn hoofd en lijf wel aan dat ze toch wat meer tijd nodig hadden om ook deze draad weer op te pakken. En eigenlijk gaf ik. Daar meteen gehoor aan, door met name savonds maar ook op de volgende dag mijn rust te pakken. 

In de week dat ik de 2 diensten nog mee liep was het ook een vol programma, fysio voor davy, ditjes en datjes voor Glenn, 2 verjaardagen op de planning waarvan een groot feest voor de jongste op zaterdag, zondag een andere verjaardag en maandag en dinsdag meteen weer werken! 

Heel raar vind ik het dus niet dat ik op woensdag avond toen den later thuis kwam ivm werk, ik even out of the blue volledig in tranen uitbarsten! 

Iedereen zei me wel 100 keer, begin rustig aan, je bent er net weer en het moet even wennen. Ik zo stoer als ik dan kan zijn, ja doe ik hoor, maar heel langzaam sluipt het er toch in, en vergeet je dat wat echt belangrijk is... Jezelf!

Dus ik ben wel blij dat het flex werk is en ik dus mijn eigen diensten kan invullen, waardoor we nu maandag middag tot woensdag helemaal vrij zijn en wij voor een kleine break richting de camping verkassen met het mooie weer! Werk is leuk, maar vergeet niet waar het in het leven echt om draait, je gezin en daarbij jezelf. Want een blije mama betekend blije kindjes. 

Verder  heeft davy echt een super 1e verjaardag gehad! Onwijs verwend met veel blabla blocks van vtech en een nieuwe buggy, en hebben we allemaal ons lens gegeten aan taart, want naast het feit dat davy 1 werd op 11 juli, mocht ik zelf 32 kaarsjes uitblazen op de 12e! 

Tot snel. Maar weer, 

Liefs van mij!