Ik ben een echte boysmom!

Inmiddels ben ik bevallen van onze tweede wolk van een zoon Daan! Wij hebben er voor gekozen om tijdens de zwangerschap al te weten of we een zoon of dochter verwachten en waren ook dolgelukkig dat er een tweede jongen op komst was. Een meisje was net zo mooi geweest hoor, begrijp me niet verkeerd, maar een broertje voor onze Thijs leek ons een prachtig toekomstbeeld. Twee kwajongens die samen kunnen ravotten, voetballen en elkaar kunnen leren hoe je de beste LEGO huisjes bouwt. Maar dan komt de vraag, op het moment dat je de rest van de wereld ook verteld dat het weer een jongen is en nu ook dat Daan geboren is. Had je niet liever een meisje gehad? Gaan jullie nog voor een derde kindje/een meisje? NEE!

Laten we vooropstellen dat we ons al gelukkig prijzen dat we niet alleen twee jongens hebben mogen krijgen maar bovenal dat ze gezond zijn. Dat is wat altijd het belangrijkste is geweest wat het geslacht ook zou zijn. Dit gezegd te hebben, nee ik had niet liever een meisje gehad en nee ik/we gaan niet door voor een derde kindje in de hoop dat dat een meisje is.(al zeg nooit nooit ;) ) Je hebt natuurlijk sowieso weinig te willen, de natuur beslist en je hebt je er maar bij neer te leggen. Het weten van het geslacht was voor ons enkel een formaliteit, weten of we al Thijs zijn oude spullen van zolder konden halen of dat ik los kon gaan op alles roze. We hadden namelijk ook geen voorkeur, we waren vooral nieuwsgierig. Een koningspaar had natuurlijk hartstikke mooi geweest, wellicht een meisjesdroom, van ieder een. Maar als ik kijk naar wat bij mij past, bij ons. Twee zonen, zo had het moeten zijn. 

Zo voelt het ook. Misschien omdat mijn moeder dit al leek te weten? Die roept namelijk al jaren dat als ik kinderen zou krijgen het enkel jongetjes zouden zijn. Volgens haar kan ik niks anders "maken" dan jongens. Of is het omdat ik zelf weinig heb met make-up, jurkjes en poppen. Vroeger was ik ook al "one of the guys", ik leerde bijvoorbeeld mijn kleine broertje in bomen klimmen. Een dochter zou natuurljk ook meer dan welkom zijn, als we zouden besluiten om nog een derde kindje te krijgen en het zou een meisje worden, zou ik ook zielsgelukkig zijn met "een van het andere geslacht". Om mee te kunnen shoppen, die ik kan knuffelen zonder dat ze zich schaamt omdat dat niet cool is of om later mee te mogen met een trouwjurk uitzoeken. Maar voor nu voelt het compleet, met mijn mannen! Om straks als voetbalmoeder de hele zaterdagmiddag langs het veld te staan, ze naar karate te brengen of turnen of ballet, het maakt mij niet uit. Ik zal hun grootste cheerleader zijn, het hardste juichen en ze volledig voor schut zetten door ze te overladen met kusjes en knuffels in het zicht van al hun vrienden.

Met mijn man meegeteld wordt ik omringd door driemaal mannelijk geslacht. Van alles 3 stuks, 3 voetbalfans, 3 game fanaten, 3 piemels, maar bovenal MIJN 3 mannen!