Ik ben anti-borstvoeding. Mag dat?

Laat ik vooropstellen dat dit geen promotie is voor kunstvoeding. En dat ik nog steeds vind dat iedereen eigen keuzes moet en mag maken. Zoals ik de keus voor kunstvoeding heb gemaakt.

Waar zal ik beginnen? Waar komt mij aversie tegen borstvoeding toch vandaan? Het is niet zomaar 'er niks mee hebben' of 'het niets voor mij vinden'. Ik vind het ronduit verschrikkelijk. Borstvoeding dat in het openbaar wordt gegeven? Ik draai mijn hoofd weg, ik kan er niet naar kijken en ik voel me heel erg ongemakkelijk. En dat druk ik zacht uit. Ik hoef er inderdaad ook niet naar te kijken! Maar dat defensieve gedrag van vrouwen die openbaar borstvoeding geven... Ik kan er niet zo goed tegen. Ter aavulling: als er gewoon discreet in het openbaar wordt gevoed heb ik daar allerminst iets op tegen. Ik doel hierbij op de groep die alles er maar gewoon uitgooit en een hoofd opzet; 'Nou en!' Daar heb ik moeite mee. En daar komt bij dat ik een borst gewoon heel privé vindt en een fles niet. Dat is voor mij een groot verschil.

Daar waar de blogs en artikelen als paddenstoelen uit de grond schieten over anti-flesvoeding en de promotie rondom borstvoeding voel ik mij als kunstvoedingsmoeder enorm in de minderheid. Sterker nog, het zal mij niet verbazen als ik hier alleen in staan. Natuurlijk zijn er meer vrouwen die bewust voor kunstvoeding hebben gekozen. Maar een echt anti-borstvoeding moeder ben ik nog niet tegengekomen.

Tot nu heb ik het niet uit durven spreken. Toen Sara werd geboren wist ik niet beter en werd ze vlak na de geboorte aangelegd. Dat voelde direct zo onnatuurlijk dat ik het liefst direct was gestopt. Maar natuurlijk was ik geïndoctrineerd met alle 'voordelen' rondom borstvoeding. Dat Sara weigerde vond ik heerlijk. In de kraamweek heb ik dozen vol Nutrilon in huis gehaald en voelde de rust zowel bij mij als bij Sara. Nu klinkt dit als een prima scenario, menig vrouw zou zich hierin herkennen.

Maar dan nu mijn aversie. Allereerst de zin waarvan mijn haren overeind gaan staan en ik spontaan zin krijg om te schreeuwen; borstvoeding is het beste dat je je kind kan geven. Nu ik dit typ schieten de tranen in mijn ogen. Ik krijg spontaan medelijden met alle vrouwen die tot bloedens aan toe maar blijven proberen 'omdat dat het beste is voor je kind'. Vrouwen die huilend een heel scala aan lactatiekundigen in huis halen omdat ze koste wat het kost borstvoeding willen geven. Als het niet lukt, waarom dan niet gewoon stoppen? Waarom al dat gedoe erom heen?

De voor- en nadelen van borst-en kunstvoeding hoef ik niet uit te leggen. Tik het in op Google en daar heb je je antwoorden. Dat geneuzel over dat borstvoeding gratis is en altijd op temperatuur of dat je met kunstvoeding niet hoeft te letten op wat je allemaal eet en drinkt, dat weet iedereen wel. Wat een ander aan voordelen wel ziet, zie ik juist als nadelen. Geen polonaise aan mijn lijf. Laat mij maar gewoon zeulen met flesjes, en tonnetjes Nutrilon. Weten hoeveel mijn kind eet op een dag en niet geheel onbelangrijk, voor mij dan, regelmaat.

In een zwanger-yoga-clubje zat een vrouw die zich stoorde aan het opschrift op de verpakking van Nutrilon; dat borstvoeding het beste is dat je je kind kan geven (daar heb je HET zinnetje weer...). Haar borstvoeding was mislukt en ze vond het zo erg om kunstvoeding te geven. Ik heb gedacht, maar uiteraard niet uitgesproken, dat ze zich niet zo moet aanstellen, get over it. En zo denk ik vaak als ik een vrouw tegenkom waarbij de borstvoeding niet is gelukt. Maar zoiets zou ik nooit uit mogen en kunnen spreken. Dat is echt not-done, lijkt mij ook logisch. Andersom wordt er vaak bij flessenmoeders een schuldgevoel aangepraat en dat vind ik ook niet kunnen. Dat is namelijk ook niet fijn om te horen. Dus het is een beetje de pot verwijt de ketel...

Ik stoor mij aan altijd maar die ongezouten promotie van borstvoeding, die anti-kunstvoedingsgroeperingen en het taboe dat erop rust om je hierover niet uit te mogen spreken. Ik doorbreek dat taboe. Ik zeg ook niet dat borstvoeding slecht is. Ik vind alleen een keus gebaseerd op doen 'omdat het zo hoort' niet oké. Het is en moet een eigen keus blijven.