Snap
  • Mama

I count my blessings too!

Geen big highlights bij ons dit jaar. Dit jaar kabbelde eigenlijk gewoon rustig voorbij. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen blessings heb.

Ik voel juist een heleboel blessings. In de vorm van positieve emoties. Want het zijn de kleine dingen die het doen. Het is de kunst om die kleine dingen ook te zien!

Vreugde, als ik besef dat er dit jaar geen ernstige zaken zijn gebeurd. Dat ons gezin gespaard is gebleven van echt vervelende dingen. We zitten in een lekker leefritme. Fijn dat mijn man en ik allebei werkgevers hebben die ons werktijden gunnen waarin we werk en privé perfect op elkaar afgestemd hebben. Dat mijn moeder 1 vaste dag in de week op wil passen en dat we het voor de rest helemaal zelf kunnen zonder afhankelijk te zijn van anderen. 

Hartverwarming, wanneer mijn schoonzusje me het compliment geeft dat we écht een mooi gezinnetje zijn met ons viertjes, wanneer ze na vier maanden bij ons ingewoond te hebben, wegens omstandigheden, weer een eigen woonplek heeft gevonden. Dat ze dat zegt, terwijl ze óók getuige was van minder mooie momenten: ruzies, frustraties en discussies. Ze is getuige geweest van driftbuien van de kinderen, geduldverlies van mama en gemopper van mijn man en mij op elkaar. En toch vindt ze ons een super gezin! Ze is ons erg dankbaar dat we haar er een paar maanden van hebben laten meegenieten hoe het reilt en zeilt in een jong gezin. 

Genot, van de momenten voor mezelf, wanneer mijn jongste naar de peuterspeelzaal gaat. Vanaf juni (haar derde verjaardag) gaat ze twee halve dagen in de week met plezier naar De Blokkendoos, terwijl haar zus ook op school zit. En mama merkt dat die paar uurtjes per week alleen héél erg fijn zijn. 

Trots, op mijn jongste zusje dat zij de grote stap durft te maken en haar droom gewoon waarmaakt: ze is een eigen horeca-gelegenheid begonnen in ons dorp! Ze heeft haar baan opgezegd en is in het diepe gesprongen. En tot nu toe met redelijk wat succes! Ik vind het heerlijk om de peuterspeelzaaluurtjes van mijn kleinste te benutten door mijn zusje te gaan helpen. Het is werk, maar tegelijkertijd ook ontspanning voor mij.

Zegening, wanneer ik mijn twee belhamels tussen het ruziën door heel erg zoet en harmonieus echt samen zie spelen. 

Bevrijding van zorgen, als onze beste vrienden hun gezonde baby verwelkomen na een voldragen zwangerschap, nadat hij eerst met 26 weken al dreigde geboren te worden. Nog drie weken eerder dan hun eerste zorgenkindje. Iets wat ze niet nog eens wilden meemaken. Het waren spannende weken. Maar uiteindelijk is alles goedgekomen! En mijn man is ook nog eens peetoom mogen worden van die mooie kleine!

Plezier, dat ik vind in mijn hobby motorrijden, dat ik langzaam weer meer kan gaan doen nu de kinderen groter worden. Ik heb afgelopen jaar een leuk groepje meiden ontdekt die dezelfde rijstijl als ik hebben (sportief) en mijn man gunt me het plezier om zelfs meermaals hele dagen/weekenden met die meiden op weg te zijn. Hij geniet van de stralende vrouw die van oor tot oor glimlacht als ze weer thuis komt.

Liefde, als mijn man na zestien jaar nog steeds zomaar ineens uit het niets complimentjes maakt over dat hij me mooi vindt en dat hij nog steeds dagelijks zegt dat hij van me houdt. En dat ik ook nog steeds nog steeds niet op hem uitgekeken ben. Het gaat echt lekker samen!

Genoegen, als ik iets nieuws uitgeprobeerd heb met koken, waarvan ik niet weet of het in de smaak zal vallen bij de kinderen, en dat ik ze zie smullen en de bordjes helemaal leeg gaan. 

Opluchting, als ik hoor dat mijn vader geheel kankervrij is, twee maanden nadat ze een kwaadaardige knobbel in zijn onderlip vinden en een ingrijpende operatie daaraan hebben uitgevoerd, midden in zijn gezicht. En het geneest erg mooi!

Vertedering, wanneer ik twee kleine armpjes om me heengeslagen krijg, tijdens het naar bed brengen van mijn twee meiden.

Inspiratie, ik heb mijn nieuwe talent ontdekt: blogs schrijven op Mamaplaats! Ik ben net begonnen, maar vind het nu al super leuk!

Dankbaarheid, als ik besef hoe lekker ikzelf en mijn gezinnetje in ons vel zitten.

Hoop, dat dit zo blijft in 2016 en nog lang daarna!

8 jaar geleden

:-)

8 jaar geleden

Mooi geschreven. En je hebt inderdaad talent... je blogs zijn lekker leesbaar :-). Op naar 2016