Hulde aan tienermoeders

Laten we beginnen met een paar feitjes. Tienermoeder ben je tot en MET je 21e. Dus ben je 21 en krijg je een kindje? Dan ben je voor de wet een tienermoeder. Wél ben je vanaf je 18eofficieel volwassen en hebben je ouders vanaf dan eigenlijk geen reet meer over je te zeggen. Beetje gek dus, die tussenfase. Maargoed, het staat zo in de wet en dus zal er vast wel een goede reden voor zijn. Ben je nog geen 18 als moeder zijnde, maar de vader is wel boven de 18, dan moet je via de rechtbank het gezag voor je kindje aanvragen. Er wordt dan via de rechtbank verklaard dat je meerderjarig bent. Zijn jullie beiden onder de 18, dan zal iemand anders het gezag krijgen.

Goed, tot zo ver de feitjes. Meestal krijgen mensen al bij het lezen van die feitjes een vooroordeel. Je bent véél te jong, hebt geen geld, geen opleiding begonnen of afgemaakt, je bent niet samen met de vader, je vergooit je leven, jonge moeders zijn meestal tokkies en ga zo maar door. Onzin, natuurlijk. Tienermoeders zijn helemaal niet slecht. Wat je ziet op tv en wat je hoort in de wandelgangen zijn slechte verhalen. Uiteraard, want wie wil nu succesverhalen horen als ze ook lekker een afleveringetje van GTST kunnen kijken? Succesverhalen zijn doorgaans saai en daar kan je niet lekker over roddelen. Nee, dat Tessa van drie straten verderop, op haar 19e zwanger raakte, dát zijn pas verhalen. Maar zodra Tessa haar leven helemaal op orde heeft, een baan vindt en samen met haar vriend een huisje koopt, dan hoor je ze niet meer. Want succesverhalen zijn saai.

Tienermoeder zijn is niet slecht. Niet per definitie. Tuurlijk zijn er schrijnende gevallen en tuurlijk loopt het anders dan het ‘perfecte plaatje’. Maar dat is denk ik ook gelijk het struikelblok. Iedereen is zo gefixeerd op het perfecte plaatje. Eerst krijg je verkering, dan ga je samenwonen. Vervolgens ga je trouwen en dán mag je eens gaan nadenken over kindjes. Mits dit allemaal gebeurd na je 25e, want anders is het nog allemaal véél te vroeg. Mocht er ook maar iets veranderen in deze tijdlijn, dan is het niet goed. Eigenlijk is de halve wereldbevolking een beetje autistisch daarin. Gaat het anders, dan raakt iedereen in paniek. Maar waarom zou het leven ineens verkloot, vergooid en mislukt zijn als je een jonge moeder bent? Er zijn zoveel meer wegen die naar Rome leiden.

Naast alles van hierboven, is het natuurlijk ook zo dat je niet iedereen over 1 kam kan scheren. Net als dat niet alle Marokkanen en niet alle Turken terroristen zijn. Er zijn genoeg vrouwen die op een latere leeftijd kindjes hebben gekregen en die het ouderschap minder goed kunnen handelen dan jongere moeders. Er zijn genoeg jonge moeders die alles perfect voor elkaar hebben en zodra ze 60 zijn, even ver in het leven zijn als de moeders die op een ‘normale’ leeftijd kindjes hebben gekregen. Hun volgorde ging alleen even net wat anders, maar dat houdt niet in dat je niet succesvol kan zijn of nog beter; het houdt niet in dat je geen goede moeder kunt zijn. Want daar draait het allemaal om. Het meegeven van normen en waarden, het verzorgen van je kind en het laten zien wat liefde is. Dát is wat moederschap inhoudt. En als jij een beetje liefde kan geven, al is het maar aan een tienermoeder, dan zal je kindje vast niks tekort komen.

Ik wil daarom graag een hulde geven aan de tienermoeders. Omdat ze extra vaak zich moeten verantwoorden. Omdat ze zich staande moeten weten te houden tussen alle vooroordelen. Omdat ze extra hard moeten knokken om zich te bewijzen, maar vooral omdat ze ook gewoon moeder zijn. En iedere moeder verdient een hulde, gewoon, omdat ze moeder zijn.

Liefs, Esther @dezusjesvan