Hoera, ik studeer!

Eind 2020 besloot ik dat het tijd was om mezelf verder te ontwikkelen, in het kader van opzoek naar geluk. Helaas ben ik in mijn leven nooit verder gekomen dan mijn VMBO-TL diploma en  ik wil meer uit het leven halen dan nu mogelijk is. Ik ben door de jaren heen aan verschillende studies begonnen maar steeds weer stopte ik er mee. Ik fladderde als een vlinder door het leven en kon me nergens echt aan binden, en als ik het wel kon waren er andere omstandigheden waardoor ik moest stoppen.

Lang heb ik getwijfeld over het wel of niet gaan studeren, want het is nogal een stap om wel weer te gaan studeren, hoewel het mijn ouder en man boos maakt als ik het zeg, ik geloof oprecht dat ik te dom ben om een opleiding tot een goed einde te brengen. Waarschijnlijk hebben ze gelijk ook, mijn zelfbeeld is niet het meest gezonde en daarmee vermoedelijk ook mijn aannames over mijn eigen kunnen niet.

Ik heb er daarom voor gekozen om toch weer de studieboeken in te duiken. Wel heb ik er voor gekozen om geen volledige MBO of HBO opleiding te gaan volgen, voornamelijk om deze 3 redenen:

- De angst om weer te falen, mezelf vast leggen voor een 4-jarige opleiding is echt wel een heel grote stap. Eerst maar eens kijken of ik het niveau aan kan.

- Met de twijfels over wel of geen tweede vind ik het lastig om de stap naar een langdurige studie te zetten. Het lijkt me namelijk verre van ideaal om een aandacht vragende peuter, zwanger (en daarna natuurlijk baby), man met drukke baan, het huishouden en ook nog eens een studie inclusief stages te hebben. Petje af voor de vrouwen die dat aankunnen, ik begrijp oprecht niet hoe jullie het doen!

- Ik zou graag met kinderen willen werken, in het onderwijs of binnen de hulpverlening, maar ik heb ook de droom om een eigen bedrijf op te zetten. Het hoeft niet groots, ik ben geen kostwinner en hoef dat ook niet te zijn, maar iets waar ik gelukkig van wordt en mijn vrijheden heb.

Om deze redenen heb ik ervoor gekozen om een eenjarige studie op HBO niveau te volgen, wat voor nu ideaal is. Over een jaar weten we ongetwijfeld of die tweede er gaat komen, weet ik of ik de opleiding tot een goed einde heb weten te brengen en kan ik gaan kijken of ik hier mijn beroep van ga maken of dat ik toch de keuze maak om een volledige HBO opleiding te gaan volgen.

Natuurlijk hebben mijn onzekerheden langere tijd een grote rol gespeeld in het niet meer willen beginnen aan een studie, maar ik heb ook vaak het idee gehad dat ik te oud was. Dit is natuurlijk een beetje gekkigheid want je bent nooit te oud om te studeren, je om te scholen of verder te ontwikkelen binnen je vakgebied. We moeten allemaal nog lang genoeg werken, laten we er dan op zijn minst voor zorgen dat het iets is waar we tenminste niet tegenop zien en bij voorkeur een stukje geluk uit kunnen halen!