Snap
  • Mama
  • mamaplaats
  • gehandicaptkind
  • Zorgintensief
  • lockdown

Hoe overleef ik een tweede lockdown?

Met een zorgintensief kindje

Op mijn werk was het maandag vanaf 10:00 niet normaal druk alle kassa’s open en rijen vol mensen, niet wetend of wij als tuincentrum met een dierafdeling open mochten blijven.

Jayden kwam s’middags al thuis met de woorden ,, mama de school gaat dicht “

De klas had de kinderen al voorbereid dat de school dicht zou gaan, maar ik maakte me nog niet druk.

Persconferentie

Daar was het moment, vol spanning keken wij net als vele anderen naar de persconferentie.

Even was er onduidelijkheid of speciaal onderwijs wel open zou blijven maar al snel kwam het bericht van Jayden zijn school dat ook hun dicht gingen en dinsdag de laatste schooldag zou zijn.

Daar zit je dan met een kind in dikke tranen, hij moet al zijn vriendjes missen, terwijl dat juist zijn enige sociale contact is wat hij heeft.

Ook was hij enorm verdrietig om zijn kerstdiner te moeten missen maar goed daar vind mama wel een oplossing voor maar die onrust en eenzaamheid kan ik niet wegnemen.

Ik begrijp het

De afgelopen dagen kan het niemand ontgaan zijn dat dit op deze manier niet door kan gaan, al had ik de hoop dat het niet zou gaan gebeuren maar helaas wat kwamen de woorden als een bom binnen.

Na mijn depressie ben ik door mijn therapie enorm gegroeid en draai ik mijn handen niet om voor onverwachte wendingen, ik kan snel omschakelen en ga direct in de hoe pak ik dit aan stand al voor ik in de stress schiet, maar nu na dit bericht, was ik verdoofd.

Er kwam even helemaal niks uit mijn vingers, ik schoot direct in de stress.

Ik heb net alles weer op de rit na de zomer vakantie en de eerste intelligente lockdown en nu staat de volgende lockdown er al weer.

De vorige lockdown was ik net hersteld van mijn operatie toen ik meteen vol aan de bak moest om voor Jayden te zorgen 24/7.

Ik heb hetzelfde

Vaak hoor ik on mij heen ,, ik heb mijn kinderen ook thuis dus weet wat je mee maakt”

Maar wat zijn die ouders blij als hun kinderen na 6 weken zomer vakantie weer naar school gaan want het “vermaak mijn kind pakket” begint toch wel op te raken en ze weten niet meer wat te doen om hun kind bezig te houden.

Ons leven is altijd zo, wij als gezin hebben niet veel sociale contacten, ik hou van mijn kind en Jay is echt een schatje ik doe alles voor hem maar door zijn beperking heeft hij gewoon extra zorg en begeleiding nodig.

En dit is echt 24/7 dus ja ik kijk er best tegen op hoe ik deze weken weer moet overleven.

Extra taken en zorgen tijdens lockdown

Als moeder van een zorgintensief kind heb ik inmiddels geleerd dat ik flexibel moet zijn en meteen moet kunnen handelen, dus afspraken verschuiven, plannen en mijn eigen dingen laten vallen is in ons leventje niet vreemd.

Daarom moet ik ook wel zeggen dat de eerste lockdown best mee viel, ik genoot stiekem wel even van de rust.

We zagen niemand en waren alleen met het gezin omdat alles nog zo nieuw was en wij geen risico’s dorsten te nemen vanwege Jayden zijn gezondheid hadden wij geen hulp van buiten af.

Het enige wat mij zwaar viel was dat er zoveel van ons verwacht werd, thuisonderwijs en zoveel mogelijk therapieën geven zodat Jayden niet stageerde maar na een week vond ik dat gestress wel prima en heb ik het op mijn eigen manier gedaan geen roosters zoals op school gewoon hoe het mij uit kwam..

Rust

Toen alles weer open ging heb ik lang getwijfeld om Jay voor die paar weken wel naar school te laten gaan.

Het was kiezen tussen twee kwade of Jayden risico laten lopen of een moeder die in stortte.

Achteraf ben ik blij dat ik het gedaan had zodat ik even lucht kreeg om me voor te bereiden op de zomer.

Na de zomer leek het weer normaal te worden Jay ging weer naar school, de zorg thuis door de pgber kwam weer op gang en langzaam kregen we weer een normaal ritme.

Ik heb al vaker geschreven dat ons leven een achtbaan is en dat de berg waar wij altijd op balanceren zo glad is dat we bij één misstap er zo af kunnen vallen maar ik doe het met liefde al betekend dit wel dat ik mezelf heel vaak op de tweede plaats moet zetten.

Klaar voor de start

Nu de rust net weer is wedergekeerd en ik bij een nieuwe baas ben begonnen sta ik weer op die hoge gladde berg.

Klaar om de nieuwe lockdown te overleven!

3 jaar geleden

Ik herken het en ik heb dan ook niet de indruk dat dit kabinet ook maar iets begrijpt wat het inhoud om voor een kind met een beperking te zorgen. Het is in een "normaal" leven al knap belastend, maar nu helemaal. Ik weet dat voor ons kind de veilige stabiele thuishaven bieden echt het beste is en ook uiteindelijk het rustigs voor iedereen. Maar jeetje wat zou ik af en toe graag eens een dagje mijn kind aan rutte of de jonge geven zodat ze eens met eigen ogen kunnen aanschouwen wat het met de kinderen doet. Maar weet dat je hierin niet alleen staat en dat er altijd ouders zijn die zich hierin herkennen waarin je misschien eens even lekker kunt spuien (want dat lucht vaak ook al op)