Snap
  • Mama
  • werk
  • communicatie
  • worklifebalance
  • manvrouw
  • papamama

Hoe mannen denken

En hoe vrouwen denken

Programma's als Love Island of Temptation Island bieden veel inzicht in de manier waarop mannen denken en de manier waarop vrouwen denken. Ik kan het iedereen aanraden om deze programma's eens te kijken! Het is werkelijk leerzaam (en heerlijk ontspannen guilty pleasure). Deze programma's samen kijken met mijn man Bart brengen de meest hilarische discussies tot gevolg over de ruzies die we in deze programma's zien.

Mannen denken nu eenmaal anders dan vrouwen. Vrouwen insinueren heel veel. Dus met de zin; "ik heb dorst', wordt vaak bedoelt 'Wil je wat drinken voor me halen?'. Mannen denken bij het horen van een zin als 'ik heb dorst', 'okee!'. En THAT'S IT! Heel makkelijk eigenlijk. Vaak zijn vrouwen dan weer verbolgen over het feit dat de man geen drinken voor haar gaat halen. I tell you, EVERY TIME. 

Andersom gaat het anders. Een voorbeeld van wat afgelopen vrijdag bij ons gebeurde terwijl we allebei thuis werkten. Rond lunchtijd vraagt mijn man; 'Zullen we zo gaan lunchen?'. Meestal vraag ik dat én ga dan de tafel dekken. Nu ben ik nog even bezig en roep dus terug; 'okee!'. Wat er toen gebeurde? Juist, precies niks. Waarop ik denk: 'Zie je nou wel, mijn vent doet precies hetzelfde als wat vrouwen doen! Hij insinueert dat we gaan lunchen, doet niks en ik doe ook niks, en er gebeurt dus... NIKS!' Waardeloos...'

20 minuten later vraagt Bart opnieuw 'Zullen we zo gaan lunchen?'. Waarop ik uit m'n slof schiet en terug roep; 'JA! Als jij nou eens de tafel dekt..! GRRR'. Mijn man was verbaast, waarom reageer ik nou zou pissed!? Hij wilde gewoon nog even wat afmaken en zou nu de tafel wel dekken. Geen probleem toch!?

Mannen denken dus anders dan vrouwen. Het enige wat hij bedoelde met de vraag of we zo gaan lunchen, was of ik mee wilde komen om samen te lunchen. Niets meer, niets minder. In mijn hoofd hoort bij die vraag ook het faciliteren van die lunch, dat is in ieder geval wat ik altijd doe als ik de vraag stel. IK ging er dus vanuit dat HIJ dat ook zo bedoelde. Helaas pindakaas.

Echter is dit eigenlijk helemaal niet verrassend. Want Bart stelt precies de vraag waar hij een antwoord op wil weten. Waar ik met dit verhaal naar toe wil? Wij vrouwen mogen soms wat meer denken als een man. Als ik iets nodig heb, moet ik gewoon letterlijk vragen waar ik behoefte aan heb. Mijn ervaring is dan dat hij het eigenlijk altijd zonder gemopper voor me doet. Sterker nog, als ik het niet vraag en daarna boos wordt op mijn man, is hij vaak heel verbaast! Hij denkt; 'wat heb ik fout gedaan!?' 

Om dit hele verhaal terug te brengen naar het moederschap, de vaders van onze kinderen zijn mannen. En kinderen kunnen niet altijd goed zeggen ze willen, maar wij moeders begrijpen hun behoeftes vrijwel altijd. Mijn man zegt dat dat komt door de Hormonen, dat ik onze dochter soms beter begrijp. En omdat ik meer tijd met haar doorbreng. 

Laatst vroeg hij me of ik hem wilde helpen. Of ik voortaan niet meer vriendelijk wil insinueren dat er iets moet gebeuren of het boos letterlijk benoemen, maar om het gewoon vriendelijk, letterlijk te benoemen. Dat dat okee is. Dat hij me graag helpt! Ik ga dus proberen om mijn vragen concreter te maken zodat Bart moeiteloos weet waar hij me mee kan helpen. En dat is fijn.