7 jaar geleden
HOE KOM IK DEZE WEEK DOOR?
Wat is er mis? Vorig jaar nog te hendelen. Nu elk klein kindje dat ik zie, laat mijn tranen weer vloeien... ..
In elke kinderwagen kijken? Deze week is mij nog nooit zo zwaar gevallen...
Elke kinderwagen die voorbij komt, ik moet even kijken. Even kijken hoe oud....
We hebben we mijn oppasadressen nog, de kleinste is 5 maandjes. Ik hield hem zondag avond vast en ik brak ik tranen? Daar gaat mijn oppascarrié dacht ik, maar nee gelukkig niet! De kleine vent was aan 't huilen en ik deed mijn ding om hem op te pakken en het flesje te geven. Hij was stil, en dronk lief zijn flesje leeg. Daarna heb ik zoveel met hem geknuffeld, met tranen over mijn ogen. Bedjes tijd... Maar kleine man jij hebt mij die zondag avond wel getroost!
Gisteren in de bus, een klein meisje van 4 weken tegenover mij. Ze huilde, en ik gaf haar mama advies door haar pink in het meisje haar mondje te stoppen. Ja hoor, ze stopte met huilen.
Maar waarom heb ik dit nooit mogen doen?
Op naar mijn studie vanmorgen, ja hoor daar brak ik weer. Geen energie ergens voor, geen puf ergens voor en alleen maar tranen en nog een tranen. OP COLLEGE, hoe kon ik... Ik schaamde me rot...
Vanmiddag weer het busje terug, en ja hoor een tweeling in de bus. Ik ben zelf ook een tweeling dus dat brak mij weer. Ik voel me zo een emotioneel wrak en moet zoveel doen, maar het lukt gewoon niet??
Leg ik de lat te hoog of niet? Ik heb mijn miskraam echt een plekje gegeven, zoals te lezen in mijn vorige blogs. Maar dit lijkt zo op een terugval. Of zal het de datum zijn?
Ik zou het niet meer weten, heb ik de keuze om niet of om wel emotioneel te zijn?
Mama's hebben jullie tips?
P.S.
Even een blogje van om m'n gevoel van mij af te schrijven!
Anoniem
Waarschijnlijk ga je niet leuk vinden wat ik zeg, maar 17 jaar en nog op school. Je schrijft alsof je veel ouder bent... Een miskraam is niet leuk. Is nooit leuk. Je verheugt je op iets en dat word afgenomen. Maar soms komt het door moeder natuur die kiest voor een ander pad'. Wacht tot je wat ouder bent en geniet van je oppas adresjes. Dan mag ook jij je kindje knuffelen en een flesje geven en de luier verschonen samen met een vader. X
Anoniem
Voel je verdriet dat is het belangrijkste erken dat het er is en dat je een rot dag/week mag hebben wel of niet gewenst het blijft een zwaar gemis van iets wat een verlengde van jou had kunnen zijn ...
Anoniem
Herkenbaar hoor! Ik heb mn eerste kindje ook niet mogen leren kennen vanwege een miskraam. In het begin was ik er wel verdrietig over maar dat was maar kort omdat ik het ging relativeren. Later kwam het pas echt binnen. En was ik echt intens verdrietig. Soms hebben dingen tijd nodig om te beseffen of te landen. Dat was in mn geval zo. Sterkte!!
Anoniem
Als het een jaar geleden is, dan zal het de datum liggen. Geen ervaring. Maar ik kan wel begrijpen dat je dit elk jaar met de datum zal hebben. Veel sterkte