Hoe kan zulk goed nieuws je toch verdrietig maken?

Hoe kan zulk goed nieuws je toch verdrietig maken?

Vandaag kwam op het nieuws het goede nieuws dat ouders van doodgeboren kindjes de keus krijgen of ze hun kindje willen laten registreren. 

Wat niet vermeld wordt is dat de nieuwe wet gaat gelden voor kindjes vanaf 24 weken. Dat betekent dat er een hele groep kindjes uitgesloten wordt. In Nederland krijg je rond de 20 weken een medische echo om te controleren of je kindje helemaal gezond is.

Maar wat als, zoals in ons geval, blijkt dat je kindje helemaal niet gezond is? En helemaal geen kans heeft op een fijn leven? Dan heb je in Nederland (gelukkig) de keus om tot 24(!) weken de zwangerschap af te breken. En daar zit meteen het probleem.

Ik ben ongelofelijk blij dat ouders van doodgeboren kindjes de keus krijgen hun kindje te laten registreren. Die keus zou ik ook graag willen hebben maar aangezien onze M met 21 weken geboren is, heb ik die niet.

Zoals eerder aangeven mag je tot 24 weken een zwangerschap afbreken en vanaf 24 weken mogen deze kindjes geregistreerd worden.....

Maar voor de Nederlandse wet ben je pas een kindje na een zwangerschap van minstens 24 weken.

Maakt het M minder onze zoon of überhaupt een kindje omdat hij voor die grens geboren is? Voor ons in ieder geval niet. 

In mijn ogen is dit een grote stap maar we zijn er nog niet.