Snap
  • Mama

Hoe kan ik sterk blijven voor mijn kinderen?

Van kleins af aan ben ik al een gevoelig persoon geweest, emoties kwamen bij mij altijd hard binnen en bleven dan ook altijd hangen.

Als klein meisje was ik een lekkere spring in het veld, een meisje met een eigen willetje en een tikkeltje ondeugend, maar toen al enorm gevoelig. Gevoelig voor dingen die ik meemaakte, het verwerken van prikkels, emoties van anderen etc. In de loop der jaren heb ik geleerd om dit niet als zwakte te zien, maar als een verrijking van mijn leven, maar soms weet ik ook totaal niet om te gaan met mijn gevoeligheid.

Momenteel ben ik gevangen en in bezit genomen door emoties en hoewel ik gelukkig elke dag nog uit mijn bed weet te komen en de dagelijkse bezigheden weet te coördineren, ben ik s avonds helemaal op en leeg. En terwijl ik uitgeput ben en in mijn bed lig om bij te komen en op te laden voor de volgende dag, maalt het in mijn hoofd allemaal verder. Mijn gedachten en emoties lijken s avonds alleen nog maar heftiger te worden en waar ik juist zo moeten bijkomen, raak ik alleen maar meer uitgeput.

De afgelopen maanden ben ik druk bezig geweest met het organiseren van ons jaarlijks terugkerende familieweekend, nou ja, zeg maar beter familiedag. Een dag dat we standaard gepland hebben in het laatste weekend van september, dus aankomend weekend. Het vergt altijd wat tijd en energie om iedereen blij en enthousiast te krijgen over de invulling van de dag, maar ook dit jaar leek het weer allemaal te lukken. Een leuk programma voor jong en oud met als afsluiting een gezamenlijk etentje bij oma, want die kan er met haar 91 jaar helaas niet meer de hele dag bij zijn.

En dan ineens ging mijn tante vorige week voor een maagonderzoek naar het ziekenhuis. Ze had al enkele weken last van haar maag en de laatste dagen zelfs tot bloedens toe. Mijn moeder vertelde mij dit met enorme zorgen. Zij had het gevoel dat het niet goed zat. En inderdaad, wat mijn moeder al had aangevoeld, werd s middags bevestigd. De arts had mijn tante medegedeeld dat ze kanker met uitzaaiingen heeft... BAM! Geen intro, geen voorzichtige woorden, maar de keiharde werkelijkheid.  En dit niet alleen, maar ook nog de harde woorden dat het er heel ernstig voorstond.

De afgelopen week heeft ze allerlei onderzoeken gehad en blijkt helaas het meest ernstige scenario waar te zijn, het scenario waarin er niks mogelijk is, mijn lieve tante zal dus gewoon gaan overlijden. Hoe kan zoiets nou? En helemaal bij haar? Een vrouw die extreem gezond leeft, zich verre houdt van alles wat ook maar een negatieve invloed kan hebben op haar leven. Iemand die mediteert, zich bewust is van zichzelf, gezond eet.

En waar dit eerst nog een 'ver van ons bed' scenario is, wordt nu toch heel snel realiteit en moeten we er zelfs rekening mee gaan houden, dat ze haar volgende verjaardag (in december) waarschijnlijk niet zal halen. En de familiedag die zo leuk zou moeten worden, zal nu in een heel ander daglicht komen te staan.

En dan weer mijn emoties, die emoties die mij in beslag nemen. Die mijn elke keer weer overmannen, die mij verdrietig maken en down. Hoe moet ik daar mee omgaan en voor hoe lang. Dit is zo'n onzekere ziekte. Hoe lang gaat het nog duren, hoeveel pijn zal zij hebben, hoe ziet ze er nu uit, hoe snel zal het allemaal gaan? Hoe zorg ik er voor dat ik sterk ben voor mijn kinderen? Hoe moet ik mijn kinderen dit uitleggen en hoe moet ik ze voorbereiden op die intense familiedag, want dat gaat het worden...

Hoe, hoe, hoe....?

8 jaar geleden

Dank je wel!

8 jaar geleden

Ik weet inderdaad dat ik hoog sensitief ben en zeker mijn oudste is dat ook, ben er veel over aan het lezen, maar dingen toepassen is vaak nog lastig. Super bedankt voor alle tips en reacties, daar heb ik echt heel veel aan.

8 jaar geleden

Wat vreselijk. Heel veel sterkte! Ik herken wat je schrijft over emoties en wat Annemiek schrijft over hoog sensitief zijn. Wat bij mij erg helpt is het gebruik van edelstenen voor dat schild. Misschien dat het jou en je kinderen ook zou kunnen helpen

8 jaar geleden

Ik denk dat mijn reactie te lang was heb hem in een gewoon berichtje gestuurd, misschien heb je er iets aan. Sterkte in ieder geval