Hoe Corona onze vruchtbaarheidsbehandeling beïnvloedt

Allereerst wil ik even duidelijk maken dat ik echt wel geloof in Corona, maar dat veranderd niks aan het feit dat ik het ontzettend irritant vind!

Toen Corona net uitbrak, werden alle behandelingen in het ziekenhuis stil gelegd. Helaas waren wij op dat moment net klaar om ICSI 3 op te starten, en dus hebben wij 4 maanden moeten wachten voordat we weer verder konden. Nu ik dit zo typ denk ik:  " Oh, maar 4 maanden? " Maar ik kan je vertellen dat die maanden oneindig lang duurde! Wat ik vooral erg vond, was dat mensen om mij heen zomaar even zwanger werden, en dat wij gewoon geen schijn van kans hadden. 

Maar, in juli 2020 was daar eindelijk het moment dat we ICSI 3 mochten gaan opstarten. Hier zaten allerlei regeltjes aan vast.

- Kom alleen naar de gesprekken- Kom alleen naar de follikelmetingen- Kom alleen voor de terugplaatsing- Keelpijn, een loopneus, hoesten of koorts? De behandeling wordt meteen gestopt!

Het is niet dat ik het niet begrijp dat al deze regeltjes er zijn, maar ik baal hier wel ontzettend van! De behandeling op zich is al super spannend, maar nu komt daar ook nog eens extra spanning bij:IK MAG NIET ZIEK WORDEN! Gelukkig is dit tijdens ICSI 3 niet gebeurd, maar ik heb er wel heel veel aan gedacht! 

Ook de terugplaatsing vond ik zo raar.. Het moment dat je in principe zwanger gemaakt wordt omdat het embryo weer terug in de buik geplaatst wordt, lig je daar alleen. Het voelde voor mij alsof ik een alleenstaande moeder was die haar kind "even" kwam ophalen. En dan denk ik; kan hier geen uitzondering voor gemaakt worden? Desnoods gaat de man helemaal geïsoleerd in een pak. We praten hier ten slotte niet over een pakje boter wat je komt ophalen. Worden we niet al genoeg gestraft over het feit dat deze behandeling überhaupt nodig is om zwanger te kunnen worden? "Normaal" gesproken ben je toch ook samen op het moment dat je zwanger wordt?

Nouja, ik kan me hier wel heel druk over gaan maken, maar het is zoals het is helaas.

Momenteel zijn wij bezig met ICSI 4 en heb ik als het goed is aankomende week de punctie en hopelijk ook de terugplaatsing! Helaas moet ook nu nog steeds alleen gedaan worden, en mag ik absoluut niet ziek worden! 

Ik probeer Mike er zoveel mogelijk bij te betrekken, maar dat is gewoon heel lastig nu. Gelukkig heb ik heel veel contact met wensmama's die momenteel ook aan het strijden zijn, en heb ik veel aan m'n IVF/ICSI invulboekje. Lekker alles van me afschrijven, dat lucht op!

Nu is het weer tijd om mezelf gaan injecteren, dus ik ga een einde maken aan m'n verhaal! :)

Liefs, Suus