"Hoe blijf jij toch zo positief?"

Het nieuwe jaar gaat bijna van start. Voor vele van ons een moment om een terug te kijken op het afgelopen jaar. Ik zal dat in deze blog ook doen. Maar ik wil vooral een iets meegeven voor het nieuwe jaar, iets om over na te denken.

Afgelopen jaar hebben wij vaak de vraag gekregen hoe het komt dat wij zo positief blijven.Die vraag snap ik wel. Buiten de Coronacrisis om hebben wij een behoorlijk heftig jaar gehad.

Januari

De eerste ziekenhuisopname van het jaar. En ook zeker niet de laatste. Mirthe was benauwd en zat vol slijm. Op de SEH werd er gesproken over intuberen en wij kregen de vraag of we een reanimatie beleid hadden. Ik snapte de vraag maar deze was ineens zo confronterend.

Een paar dagen later ging het ineens erg slecht met Mirthe. Ze stonden met de reanimatie kar klaar. Gelukkig niet nodig geweest, maar toch werd Mirthe met gillende sirenes naar het AMC gebracht waar ze op de IC kwam te liggen. Dit was echt een moment dat wij dachten Mirthe dood zal gaan. Nu ik er aan terugdenk biggelen wat tranen over mijn wangen. Gelukkig mocht ze snel van de IC af en waren we na 2 heftige weken weer thuis.

Februari

Helaas pindakaas, Mirthe is weer ziek. Het werd weer een ziekenhuisopname van een week.

Maart

Daar kwam was hij de lockdown die heel Nederland op zijn kop zette. Er was angst, verdriet, spanning. Er werden plannen gemaakt wat te doen als wij verkouden zijn. We moesten er niet aan denken dat Mirthe Corona zou krijgen. “Dat gaat ze nooit overleven!” De combinatie thuiswerken en de zorg voor Mirthe viel mij erg zwaar. Het was eenzaam, een geïsoleerd leven. 

Juli

Daar gaan we weer!! Mirthe ziek en niet zo klein beetje ook. Op naar het ziekenhuis en ja hoor we moeten blijven. In quarantaine, want Mirthe had aan corona gerelateerde klachten.

Mirthe werd getest op Corona, gelukkig negatief. Ook deze opname vond ik heftig. Niet omdat Mirthe zo ziek was, maar vanwege het feit dat best eenzaam was. Niemand op bezoek. Zelfs Matthijs niet. Na een week weer naar huis. Het was inmiddels ziekenhuisopname nummer 3!!

September

Eindelijk, na heel wat gesteggel met artsen, was het zover voor de tweede keer in Mirthe’s leven werden de neusamandelen verwijderd. Mirthe ging niet zo lekker de narcose in. En kwam al helemaal niet goed uit de narcose. Ze werd naar de IC gereden en wij mochten. Wat duurde het wachten lang. Er werd ons verteld dat Mirthe eerst goed moet liggen en “gesetteld” zijn voor we mochten komen. Mirthe werd in slaap gehouden en beademd. Ze had zoveel slijm in haar longen dat ontwaken uit narcose niet goed ging. Dit moest heel langzaam gebeuren. Ons kind daar zien liggen. Ze is er niet maar toch wel. Eind van de middag was Mirthe van de beademing af en wakker. Ze heeft nog een nacht op de IC gelegen en mocht ze naar huis om aan te sterken. Ziekenhuisopname nummer 4!

November

Mirthe werd nu voor de 5e keer dit jaar in het ziekenhuis opgenomen. Ze had hoge koorts en pijn. Hoe houden we dit vol? Hoe lang houdt Mirthe dit vol? Ik ben dankbaar voor alle leuke en lieve verpleegkundigen, voor de pedagogisch medewerker die van alles organiseert.

Toen bleek ook een van onze zorgverlener Corona te hebben. We leefden een paar dagen echt in angst. Vooral de vraag wat als…

Hoe blijf je positief?

Maar dit jaar heeft ook veel moois en goed gebracht!Want hoe komt het toch dat wij ondanks zo’n heftig jaar zo positief blijven?Een paar maanden terug bedacht ik de volgende vergelijking.

Ik kan mij druk maken over de ziekenhuisopnames. Dat we Mirthe’s verjaardag niet konden vieren, dat ik mijn familie niet kon knuffelen juist om het moment dat ik het nodig had. Ik had mijzelf kunnen opsluiten en kunnen isoleren van de buiten wereld. 

Maar wij hebben gekozen om onze kleurplaat te vullen met de mooiste kleren, goud, zilver en we kleren lekker buiten de lijnen. 

Dit hebben wij ook het afgelopen jaar gedaan. Hoe zwaar en heftig ook. Twee keer denken dat je je kind gaat verliezen, gaat niet in de koude kleren zitten

Positief het jaar uit

Zo bedachten wij iets bijzonders. Om de verjaardag van Mirthe toch met iedereen te vieren!
Familie, vrienden, kennissen, buren, collega’s en nog veel meer lieve mensen hebben vlaggetjes gemaakt. Deze hingen wij op in huis, in de voor- en achtertuin! Ik denk dat dit wel de meest bijzondere verjaardag was. Zelfs de wijkagent kwam even langs en zette de sirenes aan voor Mirthe.

We speelde oudhollandse spelletjes op Koningsdag, We bakten koekjes. Gingen veel wandelen en geocachen.

Wij vroegen om hulp, buren die onze tuin onder handen namen. Uren videobellen met vrienden. Op afstand met familie spelletjes spelen. Sint Maarten “lopen” in het ziekenhuis. Een romantisch Valentijnsdiner met wat hulp van de verpleging. Zo zijn er nog veel meer lichtpuntje benoemen.

Mijn wens voor jou is: Kies niet voor de gangbare wegen. Kijk naar de mogelijkheden.