Hoe belangrijk een mama is.

Na een redelijk heftige eerste 5 maandjes als mama kijk ik terug op een onzekere verdrietige en moeilijke tijd.

Begrijp me niet verkeerd ik geniet op en top van ons meissie en ben zo trots op haar wat dat betreft heb ik zeker een mooie roze wolk aan mijn kraamtijd.

Maar ik persoonlijk voelde een zwart gat in mijn hart. Mijn mama die ik al 11 jaar moet missen. De oma die ons meissie moet missen. Ik dacht en dat is misschien naïef geweest van me. Dit vult het gat wat er al jaren zit. Maar hij is zelfs iets groter geworden.

Het niet kunnen delen van mijn zwangerschap, geboorte en vooruitgang van ons meissie. Het valt me zwaar. En dan zijn er mensen die zeggen maar je schoonmoeder dan of de vriendin van je vader. Sorry lief bedoelt maar dat is niet mijn moeder de gene die ik nodig heb. 

Mam, kijk je dan wel mee van boven? Ons meissie heeft jou duidelijke ogen. De kleur van jou ogen. De kleur van jou haren. En ja ook het temperament zit er bij haar ook in.

Je hebt altijd gezegd meid als jij een dochter krijgt bereid je voor. En ja denk je hebt gelijk.

Ik mis je nu en voor altijd. En ons meissie draagt je naam met trots. Dikke kus voor jou.