Het leven van een alleenstaande moeder

Zodra ik  naar mijn auto loop moet ik al lachen, dat is zo wie zo al niet zo gek aangezien deze kanarie geel is met allemaal bloemen erop. Ja inderdaad! Mij kan je eigenlijk niet missen! Maar glimlachen als ik klaar ben met mijn werk om daarna Djenna te halen is iets wat dagelijks gebeurt. Zij zorgt er voornamelijk voor dat er ontspanning is.. en vooral dat ik kijk.. Dat ik zie wat er om ons heen gebeurt, al die dingen die na 37 jaar zo 'gewoon' zijn geworden en voor een meisje van 2,5 heel erg mooi..

Maar goed, zodra ik mijn auto start pak ik mijn iphone (lees verslaving..lol) om mijn ex even te 'pingen' dat ik onderweg ben. Tja, zo gaat dat tegenwoordig, eerst was smssen al heel bijzonder maar nu is het 'ping' of een 'what's upje' dat via het digitale lijntje opzoek gaat naar het persoon die het lezen moet...mijn ex dus in dit geval..

Mama!!!!!

Gedachtenloos luisterend naar de radio sta ik binnen 20 minuten voor de deur en loop naar binnen. Ik heb de sleutel nog steeds dus dat is wel makkelijk.. Zodra ik binnen sta hoor ik een stemmetje 'Is dat nou???'.....'..MAMA!!!!!!"... >Waarbij ze zich direct van de bank af laat glijden en met open armpjes naar me toe komt rennen... Ik voel de 2 armpjes zich om mijn benen klemmen, jeutje wat heb ik haar weer gemist zeg. Dat te bedenken dat ik haar gister nog heb gezien maar toch..

Het is één van de moeilijkste dingen van een scheiding, vind ik.. Het 'delen' van je kind. Al klinkt dat natuurlijk weer heel kort door de bocht maar soms voelt dat wel even zo. In ieder geval met de co-ouderschap regeling die wij hebben. Het zorgt er namelijk voor dat er ook avonden zijn dat je alleen zit. Tja, dat is even andere koek. Natuurlijk kan je op die avonden wat gaan schrijven, lezen, strijken of je andere 'hobby's' doen maar ja..het blijft knagen dat je toch alleen bent en als ik naar mijn bed ga en haar kamerdeur open zie en naar haar lege bedje kijk, waar haar pyjama nog op ligt die ze de nacht daarvoor heb aangehad. Ja, dan is het gemis ineens vele malen groter.

Pepper, de valkparkiet

Zodra de nodige dingen zijn besproken en ik tegen Djenna vertel dat we haar jas aan gaan doen begint ze te kletsen over Pepper..de valkparkiet. Hij is ons huisvriendje en houdt mij erg bezig zodra Djenna van huis is maar vooral met zijn geschreeuw waarop ik dan even terug kan jengelen. Altijd prettig om op momenten van frustratie even terug te krijsen naar iets wat ook al naar jou krijst en daar ook nog eens niks van terug heeft! Kortom ..je wint het altijd!!....Geweldig toch!

<[>Goed, ik poot Djenna in haar zitje naast mij en ze begint al gelijk te roepen 'Jietje Singuh!'...waarop ik rustig antwoord dat we uiteraard liedjes gaan zingen...Fijn..zo'n cd'tje met 'beerend bordje'...'er zaten 7 kikkertjes'...'slaap kindje slaap'.. 'In de manen schijn'... Ze kan nu ook meezingen en dat is zo leuk om te horen..."Sjaap kidje sjaap...loop uh sjaap'....Geweldig 'smelt' moment en gewoon zonde om dan zelf uit volle borst je 'X- factor' te laten horen..

Jekke Etuh?

Thuis aangekomen, til ik haar de trap op en zodra haar voeten de grond raken rent ze richting Pepper.. 'Hajjo Peppeh.. Jekke Etuh?'....Ja..Pepper zit lekker te eten.. Ik pak dan wat drinken en voor ik haar jas uit heb heeft ze de puzzel al gepakt en geeft ze mij het bevel dat ik op de kruk moet gaan zitten. De puzzel moet tenslotte gemaakt worden en ja..daarna is het bed tijd.. We zetten samen even koffie en maken de puzzel terwijl zij limonade drinkt en ik een kopje koffie drink.. Ze helpt me nog even met opruimen en pakt haar Doekje, speen en de knuffel (Dipsy) om naar bed te gaan.."kom maar mama".. zegt ze terwijl ze haar speen in doet en doekje en tub tegen zich aan drukt..

We lopen naar boven, poetsen de tanden en zeggen de Djenna in de spiegel even welterusten en natuurlijk ook de schaduw van Djenna niet vergeten.. "Dag sjaduw!...Dag Skatje!'...zegt ze tegen zichzelf en ik knuffel haar ff alsof ik haar dagen niet bij me heb gehad.. Het vertrouwde boekje wordt uitgezocht en ik lees hem vol spanning voor alsof ik het verhaal nog nooit heb gehoord. Ik doe de gordijnen dicht en ze zegt 'Wakke wodden maan!!..Wakke wodden!!"..Waarn ze zich tegen me aan drukt...Tuurlijk schat, tuurlijk gaan we nog even knuffelen en zingen nog een liedje voor het slapen gaan.. Zodra ze in bed ligt draait ze zich op haar zij 'Jekker sjapen mama'....Ja meisje..ga maar lekker slapen, morgen weer een mooie nieuwe dag.. Ik geef haar een kus en fluister zachtjes ' ik hou van jou Djenna'....waarop ze antwoord..'hou van jou mama..heb je mist...jekker slapen mama..tot moguh'...

Zodra ik ook naar mijn bed ga loop ik even stilletjes haar kamertje in. Heerlijk om het bedje gevuld te zien en haar ademhaling zachtjes te horen.. Ik dek haar even toe en geef haar zachtjes een kus .. ik loop naar mijn slaapkamer.. Morgenavond is het bedje weer leeg.. getver.. Maar de avond daarna is ze er weer..

Zo blijft er beweging in het leven van een alleenstaande moeder maar vooral ook in die van Djenna. Het gaat nooit zoals je wil of had gehoopt... Dus kan je er maar beter uithalen wat er wel in zit.. Ach ja..een kleinigheidje hou je tenslotte altijd!