Snap
  • Mama
  • mamablogs
  • newmom
  • verwerkendoorteschrijven
  • pratenhelpt
  • pandemie

het is oke om even niet oke te zijn

het is oké om even niet oké te zijn, zo start ik deze blog dan maar, ik weet niet welke mama dit moet horen maar je doet het prima.

je kent het wel van die dagen dat je denkt dit wordt mijn dag niet, de wekker gaat nog maar af en het liefst had je willen blijven liggen, althans toch wat langer. deze dagen komen nu wel meer, maar zo'n pandemie is ook niet echt een leuke tijd. je zit de hele dag binnen, en na weken binnen zitten is je huis nu toch echt wel netjes.

ik beviel 09/09/2020 van mijn 2de zoontje, ik had het in het begin beste moeilijk om mijn aandacht te verdelen tussen de kindjes. vooral de eerste week ging stroef, daarna elke dag een beetje beter. ik had een moeilijke zwangerschap achter de rug, en kon dus ook moeilijk loslaten. ik had het gevoel dat ik elke seconde rond de baby moest blijven, ik had zo moeten schermen om de zwangerschap tot een goed einde te brengen dus dat zat er nog flink in gepeperd. ik moest en zou elke pamper verversen, elke fles geven, altijd kleertjes kiezen, s'nachts opstaan en ook s'morgens vroeg,.....

pas na de eerste maand liet ik een beetje meer los, zodat ik met de oudste zoon ook wat extra tijd zou kunnen doorbrengen, en dat liep prima. maar nog steeds lig ik soms wakker midden in de nacht en vraag ik me af waarom alles deze keer zo moeilijk liep, waarom mensen weinig begrip hadden tijdens de zwangerschap maar ook nu of leek dat enkel zo? ik had niet echt het gevoel dat ik iemand kon vertellen wat ik voelde, waarom ik deed wat ik deed, waarom ik niet kon loslaten, niet snel althans.

maar ik weet nu dat ik daar waarschijnlijk nooit een antwoord op zal krijgen, maar ik lijk er nu wel wat beter over te kunnen praten. ik besef nu dat je je gevoelens moet toelaten, ook al zijn ze minder fijn. je hoeft als kersverse mama niet elke dag positief te zijn "omdat het zo hoort". laat wat is gewoon zijn, en laat los wanneer JIJ klaar bent. 

ik ben na 3 maand eindelijk zover, ik kan de gevoelens, de pijn, verdriet, vragen en ook wel woede loslaten. ik ben blij dat het positief is afgelopen, mijn lieve kleine baby! maar ik weet dat er soms nog dagen zullen komen dat het niet gaat, dat ik terug ga naar deze gevoelens, en mama; das oke!!!! praten helpt,

het is oke om niet altijd oke te zijn........

je bent goed zoals je bent, een moeder, vrouw, jonge meid,vriendin,zus,....... je bent goed zoals je bent elke versie daarvan....