8 jaar geleden
Help; zwaar irritante schoonzus
Ik word gek van haar en het ergste.... ik kan bij niemand terecht want niemand begrijpt het!
Ilona, zo heet ze. Mijn schoonzus. We zijn nu in een stadium van extreem aardig tegen elkaar doen beland en het breekt me op...
Hoe het begon:
Hoe kan het ook anders... bij mijn man. Ik houd van hem (logisch), maar we zijn wel gelijk aan elkaar en dat betekent dat we wel eens flinke ruzie hebben. Ik vind dat normaal en als we het goed gemaakt hebben is alles uit de lucht. Ook mijn man vindt dit normaal en we zijn echt in balans samen. Dat vindt Ilona, de zus van mijn man dus niet.
Zij heeft zo'n relatie waar nooit echt iets wordt uitgesproken en altijd de schijn wordt opgehouden dat alles goed gaat. Verschrikkelijk irritant! Ze praat al een tijdje op mijn man in dat het niet normaal is als je vrouw zo heftig tegen je in gaat om bijvoorbeeld een opvoedkwestie. Gelukkig trekt mijn man er niet zo veel van aan maar sinds dien (het achter mijn rug om met mijn man bespreken wat ik fout doe) vind ik haar niet zo aardig.
De druppel:
Ilona houdt er van als alles gepland is, op een feestje bij haar is de muziek vooraf bepaald en zitten er beschermende lakens over de meubels... je weet maar nooit! Ook moeten bij binnenkomst de schoenen uit... Normaal niet zo'n probleem maar op een redelijk groot feest (2 jarigen) en redelijk wat mensen, niet relaxt. Daarnaast had ik lekker hoge hakken aan en een panty. Ik wilde mijn schoenen niet uit doen want dan heb ik zo een ladder in mijn panty. Ilona was het er niet mee eens en weet je wat ze doet.... Ze zegt niet tegen mij dat ze het vervelend vindt, nee dat zegt ze tegen mijn man. Die vervolgens aan mij komt vragen mijn schoenen uit te doen. Boem. Daar gingen we, mijn man en ik en Ilona bleef maar lachen en ons richting de tuin duwen, want o wee als iemand het doorhad.... Resultaat: Ik weg (op schoenen), mijn man boos mee en Ilona zwaar beledigd.
En nu...:
Mevrouw heeft nooit meer iets gezegd er over (en eerlijk is eerlijk, ik ook niet...). Maar nu nodigt ze ons uit voor de verjaardag van haar zoon. Wat moet ik doen? Ik wil niet weer in herhaling vallen, al kan ik me nu wel voorbereiden met sokken of iets dergelijks. Maar uit principe wil ik niet gaan als we er niet eerst over gepraat hebben. Mij man vindt dit eng en is bang dat het weer uit de hand loopt. maar ik wil wel bij mezelf blijven en niet (net als Ilona) doen alsof er niets gebeurd is.
Wie heeft tips? Hoe moet ik dit nu weer aanpakken. Want hoe je het ook wendt of keert... Ze is familie!
Anoniem
Zeikwijf, pas je aan aan haar huisregels.
Anoniem
Geef duidelijk je grenzen aan! Dan is ze maar beledigd, geweldig dat je uiteindelijk gewoon je schoenen aan hebt gehouden. Wat denkt ze wel niet? Alsof je man jouw oppas is ofzo, heb dan in ieder geval de ballen om jou zelf toe te spreken. Gewoon gaan en je niet laten kennen, mocht ze echt te ver gaan zou ik haar apart nemen en het gesprek aangaan. Je zal toch een poosje met haar om moeten blijven gaan.
Anoniem
Oh ik heb dit meegemaakt met mijn schoonmoeder en haar nieuwe man. Het is echt niet relaxed om een feestje in het vooruitzicht te hebben waarop je weet dat zij daar mooi weer gaan zitten (toneel)spelen en jij je op gaat zitten vreten omdat je van eerlijkheid en openheid houdt en niet de schijn hoog kunt gaan zitten houden tegen je natuur in. Ik heb dus destijds van te voren een officiële afspraak gemaakt om het eerst even goed uit te praten, vóór dat feest. Van te voren reuze spannend op een negatieve manier. Maar achteraf echt heel erg fijn. Ik heb mijn hart uitgesproken en ze weten nu hoe ik over alles denk. Ik hoef niet meer hypocriet te doen in hun aanwezigheid.
Anoniem
Wat een smeuig verhaal! Fijn om te weten dat er meer van zulke gevallen zijn... De kleine dingen die de emmer doet overlopen.... Dit was dus puur de druppel van opkropping na opkropping van irritatie. En is die schoonzus niet ietwat overdreven om een grote groep mensen allemaal de schoenen uit te laten trekken. Bij een 1 op 1 bezoek kan je je schoenen uittrekken, maar het zegt meer over de schoonzus die iedereen hun schoenen laat uittrekken, dat ze ietwat extreem is. Ik zou inderdaad dicht bij jezelf blijven door het op te lossen in jouw geval dus eerst het uitpraten.. Geen dingen doen waar je niet achter staat daar word je zelf niet gelukkig van. En geef maar is je grenzen aan, ook meteen duidelijk voor je man. En mochten jullie dit gesprek aangaan ( jij en schoonzus) laat haar meteen weten dat je er niet van gediend bent dat ze zich met jouw huwelijk bemoeit! Je hebt er niks aan als je alles maar over je heen laat gaan. En btw ik zou ook tegen je man zeggen dat hij zijn zus geen ruimte meer moet geven om over jou te kunnen praten, zal zij het niet al druk genoeg hebben met haar eigen 'schone schijn' huwelijk...?