HELP! Peuterpuberteit?!!

Ik ben een tijdje gestopt met bloggen, omdat ik merk hoeveel energie het mij gekost heeft over mijn verhaal te vertellen. Het is nog niet af, maar misschien dat ik het ooit afmaak. Voor nu vind ik het best, omdat het te vermoeiend is.

Echter wil ik natuurlijk niet stoppen met bloggen! Het is een heerlijk uitlaat klep, plus je kunt meningen van andere moeders vragen ;-)! 

Mijn zoontje van bijna 2,5 jaar was altijd een mama's kindje, lekker veel knuffelen, luisterde prima..

Maar de laatste dagen... Ik herken hem soms bijna niet terug! Hij gilt, hij krijgt enorme driftbuien, hij slaat, hij duwt, hij pakt dingen af, alles is van hem en anders maakt hij het z'n eigen, alles is nee.. Hij is gewoon echt stout, en dat herken ik helemaal niet!
We hebben zelfs straks een gesprek op de opvang, omdat ze niet weten hoe ze tot hem door kunnen dringen.

Voorbeeld; Hij pakt iets af, daar zegt de leidster wat van tegen hem, hij knikt vervolgens en hij lijkt te begrijpen wat ze zegt, maar zodra ze zich heeft omgedraaid pakt hij het gewoon weer af.. 

Ik vermoed ook deels, dat hij nog niet zo spraakzaam is als sommige in de groep (Die al ouder zijn, maar toch!) en dat hij zich dan niet goed verstaanbaar kan maken wat hij wil..

Echter vind ik het lastig hiermee om te gaan, herkennen jullie moeders dit?
Is dit het begin van de peuterpuberteit?
En hoelang heeft het bij jullie geduurd?

Tips zijn zéééér welkom ;-)