Hekel aan moederdag!

12 mei 2007, De dag voor moederdag! de dag dat mijn oma, de vrouw die mij alles leerde, de normen en waarden, die mij met alles hielp, goede raad had, de vrouw die me mee nam op vakantie, voor me zorgden, en waar ik voor zorgde toen ze ziek werd, reuma kreeg en daardoor niet alles meer kon, Overleed die dag! Die verschrikkelijke dag!!

Mijn ouders lagen in scheiding, ik zat in mijn examen tijd, en mijn ex was bezig met zijn huis, en vooral zich zelf..Het was verschrikkelijk!

13 mei, Moederdag 2007, daar sta je dan met je cadeau, bij een kist, een hele mooie, maar met mijn omama er in... 

 augustus 2008 vertelde mijn moeder mij, dat ze tijdens het puinruimen, ( zo zag zij haar leven op dat moment) mij als een boek in de kast had gezet, en de deur op slot had gedaan, met dan wel de sleutel er in, maar ik werd als een brokstuk aan de kant gezet... en daar kon ik het mee doen!  Ze hielt niet meer van mij en daar was het mee gedaan PUNT!!

Sinds de dood van mijn oma, en het verlies van mijn moeder  heb ik dus een hekel aan Moederdag! Het verlies blijft pijnlijk, ook al zijn we nu meer dan 10 jaar verder! Nu ik zelf moeder ben, en voor de tweede keer hoop te worden, kan ik het nog niet begrijpen! Hoe kun je je dochter zo weg zetten, geen traan heeft ze er om gelaten! ik des te meer! 

De pijn blijft, het gemis wordt met de jaren erger, en het waarom? daar heb ik nog geen antwoord op!