Heimwee

Heimwee, een verdrietig gevoel dat plots op kan komen.

Mijn man en ik zijn 3 jaar geleden samen in nederland komen wonen na 3 jaar in turkije te hebben gewoond. Toen ik 8 maanden zwanger was zijn we op het vliegtuig gestapt en naar het voor hem onbekende Nederland gevlogen waar we de komende jaren zouden wonen.

De reden dat we hiervoor kiesten was simpel, mijn man moest zijn dienstplicht nog vervullen en ik zou dan voor de aankomende 18 maanden alleen met mijn pasgeboren baby in Turkije of Nederland zitten, mijn dochter zou de eerste anderhalf jaar opgroeien zonder Baba en er zou geen minuut voorbijgaan dat ik niet aan hem zou denken. Het turkse leger heeft een slechte reputatie en op dat moment was het ook nog is best gevaarlijk. Vandaar de keuze om naar Nederland te gaan. Dus werk opzeggen, huisje opzeggen en meubels verkopen, vrienden en familie gedag zeggen...en een VISUM regelen, met mijn 8 maanden dikke buik naar Ankara op en neer met de bus (lees 7 uur heen 7 uur terug).

Dit ging natuurlijk niet zo makkelijk en het heeft heel wat stress, tijd en tranen gekost om uiteindelijk naar Nederland te kunnen vliegen, ik ben na een maand bevallen van een prachtige gezonde dochter en toen in de verhuisstress terechtgekomen. We moesten verhuizen naar Duitsland anders zou mijn man alsnog binnen de 3 maanden terug moeten om zijn dienstplicht te vervullen. Wij hadden gekozen voor de 'Duitslandroute'. Voor de mensen die dit niet kennen, je gaat minimaal 6 maanden in belgie of duitsland wonen (emigreren dus) en daarna kom je weer terug in Nederland en als je dan bij de IND kunt aantonen dat je echt samen hebt gewoont (bankrekening, verzekering, huurcontract) gaan ze bekijken of je recht hebt op een verblijfsvergunning.

Van Turkije naar Nederland en van Nederland naar Duitsland en weer terug!

Na die 6 maanden weer terugverhuisd van Duitsland naar Nederland (wat een gedoe allemaal met zo een klein babytje nog!!!) En nu wonen we dus in Nederland...waar de mensen anders zijn, het weer koud is, en de werkgelegenheid niet echt groot is sinds het begin van de crisis. Ik heb al heimwee laatstaan mijn man, kan me goed voorstellen hoe hij zich voelt af en toe (dit uit zich dan ook in een bose en verdrietige bui).

De familie bezoeken

We zijn nu 2 keer op familiebezoek geweest in Turkije, ik zie mijn man opleven, veel lachen en gelukkig zijn! Maar dan komt altijd de dag dat we weer teruggaan naar Nederland en ik zie dat hij het ontzettend moeilijk vind, dat doet me pijn.

Wat nu?

Mijn man werkt nu in een fabriek een half uur hier vandaan en ik werk parttime in de thuiszorg, we sparen zoveel mogelijk maar zoals jullie weten het leven is duur! Dus stukje voor beetje zetten we geld apart en willen we uiteindelijk terug naar het mooie Turkije om daar een huisje te kopen, het liefst voordat mijn dochter 7 jaar is want dan beginnen in Turkije de scholen. Maar nu eerst het leger afbetalen (maar liefst 10.000 EURO!!) of hopen dat ze snel bij de EU komen en het de verplichte dienstplicht afschaffen maar daar gaan we niet vanuit.

We dealen met de heimwee maar het is af en toe verdomde moeilijk!