Héhé eindelijk weer een baan, of toch niet zo leuk?

Na 1 jaar werkloos (half jaar zwangerschapsverlof en een half jaar werkzoekende) was ik er helemaal klaar voor. Weer lekker aan het werk en even mijn eigen ding doen. Niet de hele dag in Babytandpasta brabbelen, alleen maar kunnen vertellen over wat je kids vandaag weer deden. Lekker meedraaien in de maatschappij en weer een stukje van mezelf terug kunnen vinden. 

Na een jaar, wat overigens echt geen straf was, kwam ik er ook wel achter dat ik ook geen fulltime mama kon zijn. Het is geweldig om hun ontwikkeling van zo dichtbij mee te maken en van dag tot dag een verandering te zien. Maar ik merkte daarnaast ook dat mijn wereld wel een stuk kleiner was geworden. Dat vond ik lastiger dan ik vooraf had gedacht. 

En maanden van brieven schrijven en negatieve reacties terug, was daar dan eindelijk die baan. Het is zelfs een baan, waarbij ik niet settel. Het is precies wat ik in deze fase van mijn leven zoek, alleen vanaf begin al een struikelblok waren de uren. Een minimum van 32 uur. Ik wilde t liever niet, maar het is het proberen waard toch? Ik heb altijd 28 uur gewerkt, dus hoe groot kan het verschil zijn? Nou groot! 

M'n vriend is wel ook minder gaan werken, dus dat scheelt. Maar het is nog totaal niet wat ik ervan hoopte. Ik heb het gevoel dat m'n kids de hele week doodop zijn, zelfs na 3 maanden nog. Ze liggen totaal dwars en ik krijg niet meer helder of het de leeftijd is of de situatie. Ik zie m'n kids minder, wat me nog het meest pijn doet. Mja moet ik nu weer gaan zeuren?  Na maandenlang zeuren dat ik zo graag weer wil werken, nu zeuren dat ik niet zóveel wil werken? 

Ik heb het hier en daar wel voorzichtig aangegeven en het breekt me echt een beetje op. Dus nu begin ik me wel meer te uiten. Op m'n werk heb ik nu besproken dat ik het ga proberen om met een thuiswerkdag een betere balans aan te brengen. Ik wil het wel eerlijke kans geven, dus ben echt benieuwd. 

Al met al wel echt blij om zo een leuke baan te hebben, nu een goede werk-privé balans en dan kunnen we weer over wat anders gaan zeuren ;p