Heb je ooit ?

Heb jij je kind zien sterven? Heb jij ooit een handje vastgehouden en het leven voelen wegglijden? Heb jij ooit een koud wangetje gekust, terwijl je weet dat je dat nooit meer zal kunnen doen, nooit meer dat wangetje zal kussen, terwijl de tranen van onmacht over je wangen rollen? Heb jij ooit je kind, het kind van je dromen, het kind waar je zoveel van houdt, heb je dat kind ooit achtergelaten, terwijl je wist de volgende keer dat ik mijn kind zie, dan zal ik het naar haar grafje brengen? Heb jij ooit bij het raam gezeten midden in de nacht, terwijl je wachtte op slaap, wachtte op een vlucht uit deze nachtmerrie waar je in beland bent, en dan de ochtend zien komen, die alleen maar herinneringen brengt aan wat nooit meer zal zijn? Heb je ooit meegemaakt dat de hele wereld die ene iemand vergeet, degene waar je het meeste van houdt, dat ze dan zeggen “je krijgt nog wel een ander kindje” of “je moet verder’ of “laat het gaan” alsof het om een boek of een pen gaat of een verkeerd kapsel, om gewoon iets dat wordt vervangen of veranderd, alsof het niets is , iets wat nooit hier is geweest? Heb jij ooit naar de toekomst gekeken, terwijl je weet dat je een iemand altijd zal missen, of naar je verleden gekeken en voelen dat je het nooit had kunnen tegenhouden, heb je ooit naar het heden moeten kijken en voelde je dan ook niets, niets anders dan woede, verdriet en schuld? Als je dit alles nooit hebt meegemaakt, vertel me dan ook niet hoe ik erover zou moeten denken, vertel me niet wat ik zou moeten doen, vertel me niet hoe ik me zou moeten voelen, vertel me niet dat ik erover moet geraken…. Want dat kan nooit!!