10 jaar geleden
Hard werkende partner/man
Mijn partner is de laatste tijd erg druk bezig met werk. Ik kan me daar behoorlijk aan irriteren. Hormonen of niet?
Mijn partner heeft een fulltime baan, wat erg fijn is voor onze inkomsten. Daarover klaag ik natuurlijk niet.
Helaas zijn er wat veranderingen/reorganisaties binnen het bedrijf die nogal effect hebben op de regelmaat die hij had. Hij werkte altijd al meer dan 40 uur (helaas zit over-uren schrijven niet in het pakket), maar wel met een redelijk vast schema. Soms tegen 19.00 thuis in plaats van eerder en heel af en toe eens een vergadering in de avond.
Nu met de veranderingen gaat hij een andere functie krijgen die nog niet een hele duidelijke invulling heeft en zal hij de komende maanden eigenlijk 2 functies door elkaar heen doen. De mentaliteit van de mensen waar hij mee gaat werken is echter heel anders als die van mij. Ik vind dat als je al fulltime werkt dat de avonden en zeker de weekenden lekker gezinstijd moeten kunnen zijn. Zeker als je vaak al langere dagen maakt. Nee, zo werkt dat hier niet. Als ik te horen krijg dat hij na werk een overleg heeft tot 19.30 kan het ook gewoon uitlopen tot 21.00. Beginnen om 8.00 vanwege en beurs en als afsluiting nog een vergaderdiner tot 21.00 ergens in Gelderland is ook geen probleem. Oja, en om 23.00 's avonds wordt ook verwacht dat je nog even je mail controleert en indien nodig nog wat dingen aanpast. Mijn partner zegt dat dit echt anders is als de kleine straks geboren wordt. Hoe meer hij nu doet, hoe rustiger hij straks kan doen.
Het lastige van dit alles zijn denk ik ook mijn hormonen. Hij vertelt het leuk maar zo voelt het niet. Ik ga mijn laatste twee weken in en heb gisteren de hele dag een pittige peuter gehad die ik gillend naar bed kon brengen 's middags, gillend elke luier verschonen, traplopen kan ze ineens niet meer, dus best wel veel getil. Hoe heerlijk is het dan als je partner thuis is voordat ze naar bed moet en het dan even over kan nemen. Nee hoor, overleg loopt uit tot 21.30 dus mama mag het zelf doen. Met als gevolg lekkere hard buiken de hele nacht.
Ik moet me zo inhouden om niet als een heks op alles te reageren. Ik ben zijn "nieuwe" functie al zo zat. Terwijl het misschien straks beter wordt. Maar het lijkt wel alsof ik me door vermoeidheid en hormonen even niet zo positief kan opstellen. Ik wil nu deze laatste weken een partner die onverwacht om 17.00 thuiskomt en lekker kookt. Die me helpt met de zware dingen, zodat ik niet aan familie hoef te vragen om even te stofzuigen of te dweilen omdat het niet meer zo goed lukt. En dat mis ik... De weekenden zijn gezellig en leuk, maar doordeweeks ben ik gewoon eenzaam. De hele dag zit ik alleen met mijn kleine meid, dat is leuk, maar 's avonden wil ik hem gewoon bij me hebben en even kunnen zeuren over hoe zwaar ik het heb. En dat doe ik nu niet, omdat ik zie dat hij het ook druk heeft en ook moe is...
layla1983
De kleine is inmiddels geboren en ik kan nog steeds wel huilen om die baan. Tijdends de kraamweek hadden we afgesproken dat hij zou doorwerken maar wel kortere dagen om de kraamzorg op te vangen en er ook te zijn als ze weer weg ging. Nou dat is al niet alle dagen gelukt. Een keer zat ik nadat de kraamzorg weg was nog twee uur met migraine en twee kinderen te wachten tot hij thuis kwam. Er was blijkbaar even een extra afspraak tussen gekomen. Prima maar niet als ik 's middags al aangeef dat ik me echt niet goed voel en migraine heb. De dag erna moest ik naar het ziekenhuis vanwege te hoog blijvende bloeddruk, toen was hij er wel. Maar de hele week die daar nu op heeft gevolgt kon ik mooi bij familie aankloppen. Terwijl het enige wat ik wil gewoon mijn partner is. Vanavond hadden we bezoek. Daartegen vertelde hij dat hij vanaf de bevalling maar 15 uur vrij heeft hoeven nemen. Dat is nu twee weken geleden. Ik kon wel huilen toen ik bedacht dat hij nog niet eens twee dagen vrij heeft kunnen nemen. Nu is hij waarschijnlijk rond de feestdagen extra vrij. Maar ik heb hem nu nodig...
Mammy02
Snap helemaal wat je bedoelt, mijn mannetje werkte eerst van 08.30 en was dan rond 17.30 weer thuis. oudste ging toen om 19.00 lekker na bed, en dan hadden we de rest van de avond lekker samen. Toen kreeg die ook een nieuwere functie(hogerop)auto erbij etc, helemaal blij maja goed hij is nu bijna iedere dag om 18.30-19.00 thuis, ondertussen hebben we 2 kindjes,en ik werkt niet, dus ik doe verder alles thuis en op psz etc. Kleinste moet dus rond 19.00 naar bed dus die ziet ie ook al amper. en soms is ie ook wat gestresst/moe, en dan kun je er ook niet lekker tegen aan zeuren hihi.. Gaan we een keer een film kijken valt ie lekker in slaap...ach jaa we doen er maar lekker mee aan, kan hem ook niet missen, dus er is geen andere optie. En hij doet het super goed voor t gezin! Eigenlijk doet ie alles voor t gezin, en ben ik trots op hem! Ook al missen de kindjes papa wel na een lange dag. De oudste is voortaan helemaal heppie de peppie als die Vrijdag klaar is met psz en roept dan YEAAAAAAHH WEEKEND , papa is lekker bij ons!! Dus daar doe je het dan ook voor! Succes nog met je laatste loodjes...xxx
layla1983
Goh... dan heb ik niet te klagen. Pittig hoor met kleine kinderen en bekken-instabiliteit. Ik ben wel erg blij dat ik nu met mijn 38 weken nog het meeste zelf kan. Natuurlijk gaat alles langzaam en voelt alles zwaar, maar geen last van mijn bekken enzo.
Anoniem
Ik herken het denk aan je, ik ben 27 weken zwanger met erstige bekken instabiliteit, mijn man werkt van s morgens 6 tot s avond half 10 en heb twee jongens van 3 en 4 jaar. Heel pittig maar ik kijk uit na dec en jan dan is mijn man 2 maanden heel veel thuis. Alleen na verloskundige vind ik niet heel erg met echo gaat hij mee, wel is lastig doordat ik geen trap mag ze zelf in bed moeten gaan liggen.