Snap
  • Mama
  • zwangerschap
  • mama
  • syndroom
  • 20-wekenecho
  • Oogafwijking

Half af afgeleverd

Nu ik zwanger ben van de tweede is het toch weer iets waar ik af en toe over nadenk, naast dat je als ouder natuurlijk sowieso hoopt dat je kind gezond ter wereld komt: Zou de baby goede ogen hebben? Na de geboorte van Niel was het ook een van de eerste dingen die ik heb gevraagd... "zien zijn ogen er normaal uit?!"

<-- Niel ongeveer 1 dag oud

Na mijn geboorte was namelijk meteen zichtbaar dat er iets aan de hand was met mijn ogen. Of in ieder geval, mijn vader zag het direct. Omdat vooral mijn rechteroog erg klein is aangelegd (vergevorderde vorm van microphtalmia) was er asymmetrie tussen mijn ogen te zien. Mijn afwijking is, na een compleet onderzoek bij mij toen als baby, met bijna 100% zekerheid niet erfelijk gelukkig. Maar toch blijft het iets waar ik nog wel extra naar heb gevraagd tijdens de 20 weken echo.

Ze kunnen de ogen dan natuurlijk niet bekijken, maar wel de grootte van de oogkassen meten. Mijn oogkassen waren namelijk als baby ook aan de kleine kant, dus bij de 20 weken echo bij Niel en ook bij deze baby hebben ze ernaar gekeken of de metingen afweken van het gemiddelde. Dit was bij beide gelukkig niet het geval! Ook toen Niel ouder werd en we bij het consultatiebureau kwamen hebben de artsen daar extra gekeken of ze iets zagen aan zijn ogen. Ze dachten een keer misschien iets te zien en toen kon ik met Niel direct langs de oogarts om het na te laten kijken, erg fijn! (Het bleek niks te zijn gelukkig)

Inmiddels is ook wel duidelijk dat Niel sowieso goede ogen heeft want hij ziet echt alles! --En vooral als het om chocola of ijs gaat...-- (geen idee soms hoé, maar dat is een ander verhaal haha)

'' Soms is het gewoon, eerlijk gezegd, best even zwaar''

Niet dat er met mijn oogafwijking niet prima te leven is en ik er op zich weinig hinder van heb. Maar dat betekent niet dat het gemakkelijk is. Het blijft iets wat je altijd meeneemt, waar je (soms) behoorlijk wat extra energie aan kwijt bent en wat af en toe zorgt voor extra onzekerheden. Soms is het gewoon, eerlijk gezegd, best even zwaar. Er zijn ook wel momenten geweest in mijn leven tot nu toe, dat ik er behoorlijk van baalde dat ik met deze ogen geboren ben en die ik toch mijn kinderen niet toewens.

'' Helaas konden wij geen nieuw syndroom constateren.'' 

Toen ik ben geboren dachten ze eerst trouwens nog dat ze een soort nieuw syndroom hadden ontdekt. Of ze hoopten het in ieder geval, want er staat in mijn dossier: Helaas konden wij geen nieuw syndroom constateren. Jup, erg jammer inderdaad haha!

--Ik heb namelijk ook 1 nier, 1 eierstok en een halve baarmoeder (ik mis alles rechts) en een gekke pigmentvlek op mijn rug, dus ze dachten dat alles misschien bij elkaar hoorde. Maar blijkbaar hebben mijn ouders mij gewoon half af afgeleverd. Danku!--

Ik blijf nog wel heel hard door duimen dat deze baby ook gezonde ogen heeft!