Snap
  • Mama
  • huid
  • onzekerheid
  • acceptatie
  • Huidaandoening
  • jeugdpuistjes

Getekend voor het leven

Het leed dat acne heet

Soms ben ik zo jaloers op mensen met een gave huid. Mensen zien als eerste je gezicht en dat is bij mij nou niet bepaald het mooiste. Inmiddels heb ik geen actieve acne meer (mag ook wel aangezien ik 32 ben 🤪) maar de littekens gaan niet meer weg. En ook al zouden ze weggaan, van binnen heeft het wel iets gedaan met mij. 

Ik was 10 jaar dat ik voor het eerst ‘jeugdpuistjes’ kreeg. In groep 7 was het schoolfoto moment aangebroken en mijn kin zat onder de puistjes. Op dat moment leek het heel erg maar als ik die foto’s terugkijk, was er eigenlijk nog niet zoveel aan de hand. 

In de brugklas begon het wat heftiger te worden, dus werd het wondermiddel Clearasil in huis gehaald. Wie kent het niet 🤷🏻‍♀️. Het leek te helpen maar uiteindelijk werd mijn huid er niet beter op. Ik heb nog wat middeltjes van de huisarts gekregen en ben op mijn 13de zelfs aan de Diana pil gegaan. Helaas allemaal zonder echt resultaat. Wat ik vooral vreselijk vond aan die tijd was dat iedereen ongevraagd advies ging geven. Bekende, maar soms ook onbekende, kwamen op mijn afstappen om hun goedbedoelde advies te geven. Heel vernederend vond ik dat. 

Van mijn 16de tot mijn 18de heb ik de schoonheidsspecialiste/pedicure opleiding gedaan. Dit is het moment geweest dat mijn heftige jeugdpuistje omgetoverd werd in acne. Je oefent de behandelingen op elkaar en iedere week kreeg je weer liters troep op je gezicht gesmeerd. Tijdens mijn stages werd ik vooral als proefkonijn gezien. Want hoe fantastisch zou het zijn als jij degene bent die mij van mijn slechte huid zou kunnen verlossen 🙄. Daarnaast moest ik altijd heel veel make-up op want een schoonheidsspecialiste met acne was not done. Mijn huid was toentertijd echt geëxplodeerd. Ik had heel veel onderhuidse ontstekingen en mijn huid begon langzaam een kraterlandschap te worden.

Ik heb de opleiding afgerond en daarna er niks meer meegedaan. Mijn huid werd gelukkig wel iets rustiger maar hij zou nooit meer gaaf worden. In de jaren daarna nog verschillende producten geprobeerd en dingen zoals acupunctuur. Weer allemaal zonder resultaat. Het is uiteindelijk vanzelf minder geworden. 

Tijdens mijn eerste zwangerschap werd mijn huid echt heel rustig (lang leven de hormonen 🎉) en dat was een heerlijk gevoel. 2 jaar naar de geboorte van mijn dochter begon het toch weer onrustig te worden. Dus ik dacht, dit is het moment om er iets aan te laten doen. Ik ben toen naar een huidtherapeut gegaan en kreeg daar de mededeling dat de behandelingen zo’n 1000 euro zouden gaan kosten. Waarom zou ik zoveel geld moeten betalen voor iets waar ik nooit om gevraagd heb?!? Het leven is soms zo oneerlijk! En ze zei ook nog doodleuk dat ik er nooit echt van af zou komen. Ieder jaar zou je weer een behandeling moeten ondergaan om het bij te houden. 

Ik was benieuwd of een andere huidtherapeut met hetzelfde advies zou komen. Bij de andere praktijk adviseerde een dieptereiniging. Daarna kon ik kijken of ik iets aan de littekens wilde gaan doen. Naast dat dit veeeel goedkoper was, voelde ik mij veel meer op mijn gemak bij hun. Ze luisterde echt naar mij en waren niet alleen maar met verkopen bezig. Met een paar behandelingen gingen de ontstekingen weer weg en was mijn huid weer rustig.  

Precies op het moment dat ik iets aan de littekens wilde gaan doen, kwam ik erachter dat ik weer zwanger was. Ik heb toen de behandelingen weer op een laag pitje gezet. Ook tijdens deze zwangerschap was mijn huid rustig en nu, 11 maanden na mijn bevalling, nog steeds.

Ik hoop stiekem dat het nu wegblijft en niet weer terugkomt. In de afgelopen 22 jaar heb ik het wel geaccepteerd. Het volledig accepteren doe ik niet en kan ik waarschijnlijk ook niet. Ik ga wel zonder make-up naar buiten maar liever niet altijd en overal. Ook met foto’s gebruik ik liever een filter. En niet alleen vanwege de acne, maar ook vanwege het feit dat ik ben moeder van twee ben en dus 24/7 moe ben. Soms is het ook wel fijn om er een beetje uitgeslapen uit te zien 🤪.

Liefs Priscilla  

Snap