Georganiseerde chaos

Het ochtendlicht komt door onze slaapkamergordijnen. Ik voel hoe mijn kleine jongen naast mij langzaamaan wakker aan het worden is. Ik kijk op de klok, zes uur. Zoals elke ochtend begint de dag weer lekker vroeg. Als Phyl merkt dat ik wakker ben, gaat hij rechtop zitten en begint meteen te kletsen. Even samen knuffelen en niet veel later zegt hij "eten?". Samen gaan we naar beneden. Gisteravond had ik geen energie meer om zijn speelgoed nog op te ruimen. In de huiskamer ligt het vol met auto's, blokken, treinen en lege verpakkingen van rijst en ella's graanrepen. 

Sinds ik mama ben ziet mijn huis er nog maar zelden opgeruimd uit. Opgeruimd vind ik het nu al als ik van alle papieren, pennen en andere rommel 1 grote stapel heb gemaakt en die naar een kant van de eettafel heb geschoven.

Ik smeer een boterhammetje voor Phyl en zet koffie voor mezelf. Heerlijk vind ik de ochtenden dat ik vrij ben. Allebei in onze joggingbroek, op ons gemakje. 

Phyl eet zijn boterhammetje op en als hij klaar is, is het tijd om te spelen. Hij rijdt een stukje met zijn bakfietsje door de huiskamer, bouwt een toren van zijn blokken, gaat aan de wandel met mijn onderzetters, maakt muziek met zijn pannetjes en we lezen samen een boek van Kikker. Bij het fruit eten, eet hij zijn banaan op en gooit zijn stukjes sinaasappel in zijn glaasje water. Als ik er aan kom om de sinaasappels er uit te vissen, schudt hij nog snel een paar keer met zijn glaasje en ligt er water en sinaasappel over mijn hele vloer. Tijd om naar bed te gaan kerel. Ik breng mijn kleine jongen naar bed en als ik beneden kom ruim ik het water en de sinaasappels op en doe zijn speelgoed in de bakken. De afwas zet ik in de keuken en van alle rommel op de eettafel maak ik een stapel die ik vervolgens naar de linkerkant van de tafel schuif. 

Zo, nu lekker een bakje koffie in mijn georganiseerde chaos.