Snap
  • Mama

Geheim Genootschap van Mama's.

We denken er af en toe alleen voor te staan, tot het moment dat die ene blik de jouwe kruist en je weet dat je het goed doet.

Het is mooi weer en je besluit nog even naar dat ene leuke winkeltje te gaan voor dat lieve kleine babyvestje. Wanneer je om je heen kijkt valt het je op dat er toch best wel veel vrouwen ineens zwanger zijn. Zou het weer de tijd ervoor zijn?
Zelf had ik het ook, ik zag ineens overal zwangere vrouwen lopen. Er zijn er zelfs 4 na mij bevallen hier in het dorp en hier op Mamaplaats was er ook een spontane babyboom. Nu valt het mij op dat er heel veel mama's met kinderwagens op pad gaan en zie ik amper nog zwangere dames. Dit zelfde had ik tijdens de zwangerschap van Quin ook. Zouden we van nature eerder de vrouwen spotten die in de zelfde levensperiode zitten als wijzelf, of is dit het stukje van langzaam door krijgen dat je nu tot een soort van genootschap hoort. 

Laatst was vriendlief even gauw de supermarkt in gelopen terwijl ik in de auto bleef samen met de meisjes. Op dat zelfde moment kwam er een vrouw naar buiten met haar dochtertje die alles bij elkaar gilde. Een aantal oudere dames op leeftijd, zeg gerust oma's, stonden erbij en keken haar aan met een afkeurende blik. De vrouw zelf hield zich heel rustig. Ze had haar kindje nog in het zitje van de kar en pakte rustig haar karretje uit terwijl haar dochter door ging met gillen omdat ze haar zin niet had gekregen. Het kleine meisje was niet van plan om deze strijdt door mama te laten winnen.
De kar was leeg en mama zette haar dochter in het autozitje. Ze hield vol ook al schopte, sloeg en schreeuwde het kleine meisje het uit. Haar helpen kon ik niet. Dit was haar strijdt met haar dochter, maar op het moment dat ze haar meisje vast had gezet en de autodeur dicht deed kon ik niets anders dan haar die ene blik geven die ze op dat moment even hard nodig had. Want ze had dit gedaan, ondanks dat veel mensen naar haar stonden te kijken en over haar stonden te praten. 

Een tijdje geleden hoorde ik een verhaal over een mama die boodschappen aan het doen was met haar zoontje. Het zoontje lag op de grond te gillen midden in het gangpad, er was niets mee te doen. Een andere mama die voorbij kwam zag het, heeft haar eigen boodschappen gedaan en op het moment dat ze klaar was is ze terug gegaan naar het desbetreffende gangpad om te kijken of het zoontje al was bedaard. Maar deze lag nog steeds op de grond te dweilen, waarop de mama voorstelde om bij het zoontje te blijven zodat ze even haar boodschappen kon gaan doen. 

Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken van mama's die elkaar helpen zonder hulp te vragen. Die mama's zijn allemaal lid van een genootschap. En bij dat genootschap hoor jij ook, al had je daar misschien nog geen eens weet van. Maar daarom heet het ook: Het Geheim Genootschap van mama's.

10 jaar geleden

Meer mensen zouden zo moeten doen ... helaas is veroordelen voor velen een makkelijkere reactie

10 jaar geleden

Inderdaad heel herkenbaar! En vooral ook van die starende blikken als je, je kind zijn/haar zin niet geeft en die het op een krijsen zet ;-)

10 jaar geleden

Leuk geschreven en heeel herkenbaar!