Gefilmd op de Amsterdamse uitkijktoren: A'DAM Lookout

Een dure vakantie

Het is best lastig om elke maand rond te komen. Wat heet lastig. Gelukkig heb ik spaargeld, maar dat raakt wel snel op. Mijn uitkering is laag en het salaris wat ik de afgelopen maanden heb verdiend op de school waar ik invalwerk deed staat nog steeds niet op mijn rekening. En dat in de Zomervakantie. De vakantie zelf is al heel erg duur, maar als je dan fietsen wilt huren of in Amsterdam uitstapjes wilt maken, wordt het wel moeilijk. Ik wil Dunya niks ontnemen. Ik gun haar alles. Dus ook een superleuke vakantie met uitstapjes en ijsjes en verjaardagscadeautjes. Pfff... dat bezorgt me weleens buikpijn. Want een uitkering is zo op en dan heb je eigenlijk nog niks gedaan. Ik ben daarom erg zuinig met cadeaubonnen die ik krijg en maak dankbaar gebruik van vrijkaartjes voor een pretpark die andere mensen voor mij hebben gewonnen. En gelukkig is er de Amsterdamse Stadspas. Daar kunnen we betaalbaar leuke dingen mee doen.

Filmen op de uitkijktoren

“In Amsterdam Noord is een toren omgebouwd tot uitkijktoren. Lijkt het je leuk om daar te kijken? Dan heb je uitzicht over heel Amsterdam.” Dunya is meteen enthousiast. “En....hoe zou je het vinden als we dan op televisie komen?” vraag ik dan. Ze zet grote ogen op. “Echt?” Ik knik. “AT5 heeft gebeld of wij willen meewerken aan een filmpje over de Stadspas. En dat wordt gemaakt op de A’DAM Lookout, de nieuwe uitkijktoren” leg ik uit.  We staan op de afgesproken tijd voor de Lookout. Lekker met de pont overgestoken. Dat vind ik altijd een feestje. Met de pont over het IJ. We zwaaien naar de Pannenkoekenboot die aan de overkant langsvaart. “Daar zijn ze!” roep ik. Ik wijs naar een busje dat aan komt rijden. Er staat groot AT5 op, dus kan niet missen. “Hoi Dunya, hoi Henrike” begroeten de dames ons. “Die mevrouw is zwanger” fluistert Dunya als we binnen zijn. Het was mij nog niet opgevallen, maar ik had haar buik nog nauwelijks gezien. Ze is de hele tijd druk bezig met de camera instellen, maar Dunya heeft het goed gezien. We horen nog hoe dat avontuur verder verloopt, want ze gaat al bijna met zwangerschapsverlof. In de maand september kunnen we voor weinig geld met de Stadspas naar de Lookout. In dit promofilmpje voor de gemeente, mag ik vertellen wat voor leuke dingen we kunnen doen doordat we deze pas hebben. Ik overdrijf niet, want ik ben er echt heel blij mee. We zijn zelfs voor een klein bedrag naar het Dolfinarium geweest, inclusief vervoer.

De lift van Sjakie in de chocoladefabriek

Het avontuur van vandaag begint met een fotoshoot. De achtergrond is een luchtfoto van Amsterdam en zo lijkt het net alsof wij op een balk boven Amsterdam zitten. Ik probeer dan ook Dunya angstvallig vast te houden, want het moet wel echt lijken natuurlijk. Daarna mogen we de lift in. Het is niet zomaar een lift, maar eentje met geluids- en lichteffecten. “Ik moet hierbij wel even aan Sjakie en de Chocoladefabriek denken” zeg ik tegen een medewerkster van de tv ploeg. “Ja, of aan Abeltje, die liftjongen was en niet op het bovenste knopje mocht drukken” knikt ze naar de liftbediende die de knopjes in de gaten houdt. Dunya vindt het natuurlijk alleen maar “cool” maar ik word er wel duizelig van. Maar als we op de toren zijn verbazen we ons over het panorama. Wat ziet het er hier geweldig uit. Wat een mooi zicht en wat is Amsterdam groot! En wat hebben we veel water! Een prachtig uitzicht. “Is het net zo hoog als die torens in New York die ingestort zijn?” vraagt Dunya. Het zou ook eens niet, altijd een diepgaande vraag stellen. Even een uitstapje naar een serieus onderwerp. Het moet tenslotte niet te luchtig worden. “Nee schat, die waren nog veel hoger. Zulke hoge gebouwen hebben we niet in Nederland.” Ik heb het al vaker uitgelegd, maar ze wil zich graag een voorstelling maken. Vergelijken.

Schommelen op de A’DAM Lookout

We proberen ons huis te ontdekken en de Houthavens, waar Dunya’s school staat. Uiteindelijk ontdekken we wel de watertoren die vlakbij het Westerpark staat en ook de Westertoren, die we vanuit onze slaapkamer kunnen zien. “Kijk, daar, de Dominicuskerk” wijs ik. En zo zijn er nog wat dingen die we herkennen. Ik kan hier wel uren kijken, wat een genot. Dunya huppelt vrolijk rond en bekijkt Amsterdam van alle kanten. Ze is laat naar bed gegaan en dat uit zich in haar gedrag. De schommel is nog niet in gebruik en daar is ze teleurgesteld over. Ze had erop gerekend dat ze zo hoog boven Amsterdam kon schommelen. Dat lijkt haar het ultieme hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk. Ze is boos en moe en blijft in haar teleurstelling hangen. Dan zegt de PR manager van de A’DAM Lookout dat Dunya een andere keer terug mag komen om te schommelen. “YES!” roept ze en dan is ze over haar dipje heen.

Blij met de Stadspas

Ik heb niet echt met Dunya geoefend wat ze moet zeggen. Ik wist de vragen ook niet van te voren. Wel heb ik even kort met haar besproken waarom de Stadspas zo leuk is en wat we er allemaal mee kunnen doen deze vakantie. “Artis en Nemo!” zegt Dunya, dat is bijna elke vakantie vaste prik. Deze keer zijn we er niet aan toegekomen. Tja wat denk jij dan. Zes weken is bijna niks. We hebben de vakantie echt goed gevuld en ik ben daar trots op. Geen Artis dus, wel een heleboel andere dingen die we met korting konden doen. “Naar de film, Tun Fun en het zwembad” vertelt ze. Dunya kan goed vertellen voor de camera waarom ze zo blij is met de Stadspas. Ik ben zo trots op haar!

Een gratis rondvaart met de Stadspas

Na afloop van het filmen eten we een tosti op het terras bij de pont. Dan heb ik nog een verrassing in petto. We kunnen een gratis rondvaart maken. “Mogen we hierbij zitten?” vraagt een moeder met een zoontje. Voor we het weten zijn we druk in gesprek. Dunya vertelt dat ze op tv komt en dat we een rondvaart gaan maken met de Stadspas. Het jongetje is bijna vijf vertelt hij. Dunya zegt dat ze net negen is geworden. Ze komen uit Utrecht, maar moeder kent de Stadspas wel. Als de serveerster het bonnetje brengt, reageert Dunya verontwaardigd. Ze maakt een opmerking over het bedrag, want ze vindt het belachelijk duur voor twee tosti’s en twee drankjes. Ik heb rode wangen van de zon, maar voel me ook een beetje opgelaten als ik voor de zekerheid het bonnetje check. “Appelsap, uitsmijter..... Dit is niet van ons, maar van jullie” ontdek ik en geef het bonnetje aan de moeder van het jongetje tegenover ons. “Goed opgelet!” complimenteert de serveerster Dunya. Onze rekening valt zeven euro lager uit. “Daar is de pont!” roept Dunya. “Kom op, we gaan verder” zeg ik. We groeten de mensen aan onze tafel en wensen het jongetje alvast een fijne verjaardag. Dunya vist een zakje koekjes van Jip en Janneke uit mijn tas en geeft ze hem. “We hebben thuis genoeg koekjes” vertrouwt ze hem toe.

Toerist in eigen stad

We lopen richting pont en melden ons bij de kassa van de rondvaartboten met onze Stadspassen. “We kunnen gratis toch?” vraag ik voor de zekerheid. De medewerkster knikt vriendelijk en scant de passen. Het is even spannend, want die van Dunya weigert even. We zijn zenuwachtig, want haar pas is in de wasmachine geweest. Geen idee of de chip nog werkt. Een moment later krijgen we de kaartjes en ik haal opgelucht adem. Voor de zekerheid vraag ik nog even of er iets mis is met de pas. Ze schudt haar hoofd. “Nee hoor, gewoon een ander knopje indrukken” lacht ze. Gelukkig maar. We varen door de Amsterdamse grachten en komen langs het Anne Frank huis. Daar wil Dunya ook naar toe. Dat gaan we een keer doen. Het wordt aangeraden vanaf tien jaar, maar ik denk dat zij het prima kan begrijpen. We varen langs het Scheepvaartmuseum en langs Nemo. Toerist in eigen stad. Weer een bijzondere ervaring.

Filmpje delen

Het filmpje is inmiddels uitgezonden op AT5 en nadat we het gezien hebben durven we het wereldkundig te maken. Een dag later krijg ik het binnen via de mail. Hartstikke leuk en handig en ik plaats het meteen op Facebook. Een goed initiatief van de gemeente: de Stadspas. Wij maken er dankbaar gebruik van en verheugen ons al op de Herfstvakantie, want dan kunnen we weer gratis naar Cinekid!

Wil je op de hoogte blijven van mijn blogs? Volg dan mijn pagina op Facebook!