Gebarentaal, helpt het echt?!

Er zijn veel vooroordelen over het inzetten van gebarentaal zoals: Je zet het alleen in wanneer een kind een beperking heeft zoals doof/slechthorend is of weinig tot niet kan praten. Dit was eerst ook mijn beeld van gebarentaal, waarom zou je het anders inzetten bij een kind?! Toch had ik mij aangemeld voor een cursus babygebaren. Ik was wel nieuwsgierig geworden en kreeg daar ook te horen dat je dit al vanaf hele jonge leeftijd in kunt zetten. Vaak vanaf 9 maanden/1jaar probeert een kind de gebaren te kopiëren. De motoriek van de handjes van je kind zijn veel eerder goed ontwikkeld dan de spieren die de mond sturen. Door het aanleren van simpele gebaren naast gesproken taal, geef je je kind de mogelijkheid om al op jonge leeftijd met jou te communiceren.

Wat ik dus merkte was dat ik ook dacht dat het ter vervanging van gesproken taal zou moeten zijn, maar dit is helemaal niet zo. Je blijft de woorden ook aanbieden maar ondersteunt dit dus met een gebaar. Ik was namelijk erg bang dat Norah daarom juist minder goed zou praten, omdat ik dan minder gesproken taal zou gaan gebruiken. Na de cursus was ik wel super enthousiast en wilde ik ineens alles tegelijk inzetten. Na ongeveer 1 week was dit compleet weg en zag ik er niet echt het nut van in, Norah was voor mijn gevoel nog veel te jong en snapte er toch niets van.. Ik merkte daarna dus ook veel weerstand bij mijzelf, en ook bij mijn man over het inzetten van gebarentaal omdat we voor ons gevoel nog niet toe wilden geven aan het idee dat Norah moeilijker gaat communiceren door spraak. Of dit het geval is, weten we natuurlijk nog steeds niet. Al kletst ze ons nu al de oren van het hoofd met al haar geluiden en kan ze al een aantal woorden zeggen zoals haar eigen naam. Nu heet ook alles ‘Norah’ en zegt ze ineens geen ‘papa’ meer bijvoorbeeld.

De afgelopen periode is het er langzaamaan ingeslopen en zijn we vrijwillig meer gebaren gaan inzetten. Het begint zelfs leuk voor ons te worden omdat we zien dat Norah hier zo goed op reageert en er lol aan heeft om het na te doen. Zo is er bijvoorbeeld het gebaar ‘lief’ ontstaan toen mijn man aangaf dat Norah lief was en hij haar wilde knuffelen. Norah gebruikt het gebaar knuffel voor ‘lief’. Wanneer zij het woordje ‘lief’ hoort, dan doet zij direct het gebaar. Daarnaast is ze mega fanatiek met het gebaar zwaaien als ze hoort dat wij ‘hallo’ of ‘doeg’ zeggen..

Ik heb volgens mij op mijn social media wel eens een bericht geschreven over het (mega!!) harde schreeuwen van Norah. Hier werden we zelf echt geïrriteerd van, maar zij was ook erg gefrustreerd omdat zij zich niet kon uiten. Het schreeuwen wordt de afgelopen tijd echt minder en ze is steeds meer aan het kletsen of probeert iets duidelijk te maken door te wijzen of een klein gebaar te gebruiken. De komende periode gaan wij ons dus wat meer inzetten voor het gebruik van gebaren.

@upsidedown_blog