Eyeliner vs tutten met je dochter

Als ik “oogjes aan het maken ben” (opmaken) kijkt Jackie altijd met open mond hoe ik dat doe. Meestal hou ik het simpel, oogpotloodje en een beetje mascara.

Maar….. tegenwoordig zie je het steeds vaker, de perfecte eyeliner.

Ik vind dat zo gaaf en ik wil dat ook wel, zo moeilijk kan het toch niet zijn? Steeds trap ik er weer in, een half uur proberen maar puntje bij paaltje dikke rode ogen omdat het steeds mis gaat en ik het met flink geweld met babydoekjes eraf aan het poetsen ben.

Dan zie ik op internet weer de perfecte look van een eyeliner en zoek ik een tutorial, ik heb ze allemaal al gehad, met een plakbandje, met een lepel, maar het resultaat is een streep recht en de ander omhoog, oftewel scheve ogen.

Ook hebben 2 vriendinnen het proberen uit te leggen, ze deden het wel even voor; in de ene hand een spiegel en in de andere de eyeliner-kwast en hoppa ze trokken een rechte strakke lijn. Ik moest gewoon oefenen.

En nu was het weer zo ver ik moest en zou eyeliner opdoen! Een simpele tutorial gevonden, wel met een lepel, maar deze zag er toch weer redelijk simpel uit. Na een paar pogingen en rode ogen leek het dan toch gelukt, een lijn, redelijk recht en gelijk. Ik was trots, maar ik zag mijn dochter van 3 heel raar kijken, toen ik vroeg wat er was vroeg ze: “Mamma ben je ziek?”

Ik heb het er maar weer afgeboend met snoetepoetsers of billendoekjes ik weet niet wat er voor mijn handen lag, maar het moest er snel weer af.

Kunnen jullie eyeliner zetten of hebben jullie de gouden tip? LET ME KNOW!

Ik ben maar met Jackie samen nagels gaan lakken......