4 jaar geleden
Eventjes weg
Wat hebben we nu precies gedaan?
Hey guys,
Wij vertrokken van huis. Zo even het adres opgezocht en gaan met die banaan. Nou ik rijden, rijden, rijden (in een wagentje!). Oké, na 5 minuten rijden kijk ik op de navigatue. Huh?! Nog 18 minuten. Dat kan niet. Schijndel is niet zo ver weg? Oké even stoppen. Ik sta geparkeerd. Oké, even kijken: kringloopwinkelwarenhuis het goed. Ja die moet ik hebben. Oké nee, even op kruisje. Oh hier heb je het, Eindhoven. Nee daar moet ik niet zijn. Oke, opnieuw, Schijndel. Ja daar gaan we. Beetje een omweg genomen, maar we zijn onderweg!
Ik kwam daar aan en het enige winkelwagentje wat daar stond was vies. Geen idee hoe, maar er zat poep in het kinderzitje. Ja joh, heerlijk! Oké, we waren binnen en jeetje mina. Ik heet, Benjamin heet. Waarom heb ik ons een trui aangedaan?! Oké Benjamin, even hier staan. Hier, mijn tas ligt op de grond, dicht bij jou. Dan weet je dat ik niet weg loop. Ochjeeej, wat heb ik het heet. Benjamin huilt en hangt aan mij been. Ik heet, Benjamin heet. Ik baal dat ik geen wagentje had, haha! Oké! Onee, nee nee! Overal alle koekjes door de winkel. Nee, zakje kapot. Ach Benjamin eet lekker een koekje. Ondertussen huilt hij en hangt hij aan mijn been. Ik Benjamin opgepakt, ik heet en Benjamin heet. Ojee, wacht. Alle koekjes. Momentje Benjamin. Ik raap alle koekjes op en de tas valt van m’n schouder. Waarom wil ik alles tegelijkertijd? Oké koekjes opgeraapt en terug in het kapotte zakje gelegd. Zakje dubbelgevouwen, ondertussen enorme plakhanden. Ik pak Benjamin weer op die mopperend aan m’n been hangt. Oké ik heb het heel warm en waar laat ik dat zakje? Oké een een ander zakje vragen. Gelukkig kreeg ik een nieuw zakje. Maar die vrouw zag niet hoe ongemakkelijk ik stond en ging gekke bekken trekken naar Benjamin en dus stonden wij er nog wel even. Ik wilde naar buiten, want echt, ik heb zweet oksels en overal zweet. Zo, leuk dagje kringloop winkel. O ja, ik ging voor een bed. Naja, we gaan naar huis. Ah, jeetje! Het regent kei hard. Nou ja, gelukkig smelten we niet. Eenmaal in de auto heeft Benjamin heel de weg naar huis gehuild. Toen waren we thuis en alles was goed. Zo, dat hebben we ook weer mee gemaakt, HAHAHAHAHA!
Ik kan enorm lachen na zo’n middagje weg, haha. Want echt waar kleine smurf, ik houd zo onwijs veel van jou.
Liefs,
Xo
Jeda0000
Hahaha volgende keer een buggy mee?? Maar wacht maar.. boodschappen doen met een peuter en een kleuter met ieder een eigen winkelkarretje en een eigen wil ohh en het zijn ook nog twee jongens die van racen houden.. “kijk uit voor die mevrouw der been, nee mama heeft dat niet nodig leg maar terug, niet rennen, pas op, geen ruzie maken mama houd de ijsjes dan wel vast, ?volledig overspannen kom ik dan thuis.. dus word alleen maar erger?