Snap
  • Mama
  • meningen
  • zelfvertrouwen
  • onzekerheid
  • schrijven
  • Jezelfzijn

Even voorstellen, wie is Suzanne?

Over mezelf zijn, want wie is dat?

Hallo allemaal! Onlangs ben in benaderd door Mamaplaats, of ik het leuk vind om voor dit forum te schrijven en eventueel dingen te gaan testen etc. Ik heb een beetje een afkeer tegen het hele socialmedia influencen, want ik denk dat dat ook een van de redenen is dat ik me zoveel aantrek van anderen en wat andere vinden en denken: 

Toch ben ik hier nu aan het schrijven. Zonder dat het moet, maar omdat ik schrijven opzich gewoon heel leuk vind! Altijd eigenlijk al, vroeger in dagboekjes, in de fotoalbums van de kinderen, schriftjes voor de kinderen met leuke herrinneringen en verhaaltjes, gevoelens die ik heb (positief en negatief), alles schrijf ik het liefst op. Ik denk dat dit mijn manier is van overzicht krijgen en bewaren.

Wie ben ik

Een lijstjes meisje ten top. Voor alles is een lijstje, to do lijstje, boodschappenlijstje, voor en tegen lijstje, wat gaan we eten lijstje...

Maar buiten dat is er nog veel meer! Ik ben de vriendin van Patrick, de mem (ja, we zijn fries) van Aeydin, Jasmijn en Noud, ondernemer (eigen schoonheidssalon), (schoon) dochter van mijn (schoon) ouders, (schoon) zus van mijn (schoon) broer(tje) vriendin voor mijn vriendinnen....🤯

Maar bovenal probeer ik mezelf te zijn, en dat is gek genoeg soms nog best lastig. Zelfs het schrijven van deze blogs speelt daarin mee als “lastig”. Vinden mensen het wel leuk wat ik schrijf? Past dit wel bij mij? Maar dat moet ik even loslaten, want schrijven vind ik dus wel heel leuk. 😶 Oh en dan dus “mezelf” zijn, met al die meningen van alles en iedereen. Wat zouden mensen ervan zeggen, wat zouden ze vinden. En ik weet natuurlijk wel dat ik me daar helemaal niks van aan moet trekken. Maar dat doe ik onbewust toch nog steeds. Ookal heb ik al zoveel geroddel over me heen gekregen in m’n leven, want “tiener moeder”. Het blijft altijd een dingetje, een onzekerheid. Iedereen wil toch leuk gevonden worden, en “het goed doen”. Maar wanneer doe je het goed? Nooit. Echt niet! 

Omdat er zoveel meningen zijn, zoveel mensen, zoveel andere inzichten kun je het NOOIT helemaal goed doen bij iedereen. Dus ik heb mezelf maar voorgenomen het goed te gaan doen voor mezelf en mijn gezin. Want met die mensen moet ik het doen, voornamelijk met mezelf. En als ik niet tevreden en blij ben over het geen wat ik doe, wat heb ik er dan aan... 

Dit speelt bij mij vooral in “doe ik het allemaal wel goed”? Maar ook zeker in een stuk uiterlijk. Nu ik pas geleden ben bevallen, zitten er zeker nog zo’n 20kg die er niet zaten. En ik weet wel dat ik 3 kinderen op de wereld heb gezet, maar ook dat is een punt van onzekerheid voor mij. Allemaal dingen die ik wil veranderen voor MEZELF. Ik wil me goed voelen voor mezelf; fit voor mijn kinderen. Maar dit keer zonder haast.. het komt wel. Belangrijker is genieten van het nu, van mijn gezin en de komende kerstdagen die nu toch wel heel anders gaan zijn in deze corona crisis. (Scheelt weer, hoef ik me niet in een strak jurkje te persen 😏) 

Ik ben Suzanne, moeder, partner, ondernemer, onzeker over dingen, zéker over nog meer dingen, hou van: schrijven, koken, bakken, naaien, mijn werk, mijn kinderen en vriend, mijn vriendinnen, familie. Maar bovenal ben ik mezelf.

Vinden jullie dat lastig? Jezelf zijn? En waarom wel of niet?

Snap