10 jaar geleden
En toen was ik ineens 32 jaar...
En toen was ik ineens 32, ik ben wat ik wilde worden toen ik zelf kind was. En toch denk ik steeds vaker; is dit het nu?
En toen was ik ineens 32, vrouw van de man met wie ik sinds mijn 18de ben, moeder van de 3 leukste, liefste, grappigste en mooiste kinderen van de hele wereld. En al bijna 10 jaar werkzaam bij de leukste buitenschoolse opvang van Nederland... Ik ben wat ik wilde worden toen ik zelf kind was. Namelijk moeder, en ik werk ook nog met kinderen. We hebben een mooi huis, wonen in een prettig dorp vlak bij het strand en dicht bij de stad. En toch denk ik steeds vaker; is dit het nu?
En direct daarna voel ik mij schuldig, want ik heb alles wat mijn hartje begeert, en toch ben ik niet tevreden.... Ik heb inmiddels ook al meerdere keren gelezen over het dertigers dilemma waar ik dus blijkbaar middenin zit. Maar daar heb ik nog nooit een oplossing bij gezien. Je leest alleen maar vergelijkbare verhalen over deze periode in het leven van blijkbaar heel veel vrouwen.
Ik ben er inmiddels wel achter wat mij het meest ontevreden maakt, en dat zijn niet mijn man en kinderen. Wel mijn werk. Maar ja, ik heb tenminste een baan. Ik vind het heel moeilijk om nu om mij heen te kijken naar ander werk. Ik weet nu wat ik heb, en heb in al de afgelopen jaren ook wat opgebouwd daar. Dan het volgende probleem. Wat voor baan past bij mij? Ik heb inmiddels meerdere testjes ingevuld over waar mijn krachten liggen en wat mijn interesses zijn. Daar komen al naar gelang mijn stemming steeds heel verschillende dingen uit.
Heeft iemand voor mij de gouden tip?
Anoniem
Ha Bianca, ik lees dat je over het dertigersdilemma gelezen hebt, bedoel je daarmee ook dat je mijn boek Het dertigersdilemma hebt gelezen :) ? Want 'een antwoord' staat daar niet in (dat kan immers niet, het antwoord zal voor ieder mens, afhankelijk van zijn/haar dilemma's in deze levensfase anders zijn), maar de manier om ermee om te gaan staat natuurlijk wel enigszins beschreven (hoewel dat ook 'persoonlijk' zal blijven). In mijn tweede boek Wie ben ik en wat wil ik? zul je denk ik nóg dichter bij 'jouw antwoord' komen, maar ik waarschuw je, het is wel meer een 'doorbijtertje' dan Het dertigersdilemma... Veel generatiegenoten noemen dit tweede boek 'te moeilijk en te diep' voor deze drukke levensfase, maar ik weet zeker dat dit (zo diep graven en denken) 'nodig' is om jouw eigen antwoord (ik zeg liever 'stijl' of levenswijze) te verkrijgen. Naar mijn idee is de fase van "Is dit het nu?" geen vraag waar antwoord op dient te komen, maar levensfase waarin tegenwoordig typisch de existentiële (levens-)vragen de kop op steken die je er simpelweg toe willen aanzetten om nu eens écht na te denken over wie je bent en wat je wilt, op een niveau dieper dan we gewend zijn... In Wie ben ik en wat wil ik? geef ik aan 'hoe diep' ik denk dat we dienen te graven, om tot de constatering te komen dat er 'geen antwoord is', en waarom dat niet erg is, en wat je dan wél kunt doen... Klinkt wellicht 'zweverig', maar niets is minder waar :) Groet! Nienke Wijnants
yvetje
De gouden tip is er denk ik niet, helaas :( Per persoon zal dit verschillen, wat je belangrijk vindt, leuk vindt enz. Zelf heb ik het ook gehad en soms nog wel, dat ik bij mezelf denk.... is er niet meer uit het leven te halen dan dit? Ik denk dat die vraag in elke fase van je leven wel terug zal komen en dat houd je ook scherp! Je zal er zelf voor moeten zorgen dat het leuk blijft en dat kun je op allerlei mogelijke manieren doen, van kleine dingen thuis tot grote dingen aanschaffen om te verbeteren, de mogelijkheden zijn immens!! Sterkte ermee ;)
Marieke80
Gouden tip? Nee. Wel advies: stop het niet te veel weg. Gun jezelf elke dag een klein moment om schuldloos ontevreden te zijn. Wanneer je het altijd maar weg stopt, wordt het alleen maar groter en groter. Blijf reëel: wil je ander werk, maar zit dat er nu niet in? Blijf dan nog even, ga in de tussentijd een opleiding op cursus doen. Is daar geen geld voor, leen dan boeken uit de bieb over andere beroepen. Alle beroepen die uit die veranderlijke beroepskeuzetesten komen, lees er eens over. Of vraag aan mensen die het beroep beoefenen of ze je erover willen vertellen. Ik ben zelf 33 en zit ook een beetje in het 30-ers dilemma en deze dingen helpen een beetje.
braamn
Helaas geen gouden tip, maar af en toe wel herkenbaar, hoor. Ik denk dan ook dat veel mensen er 'last' van hebben.