4 jaar geleden
En toen was er weer die angst...
... Omdat ik zo streng ben voor mezelf
Ik ben het al heel lang, faalangstig, een controlfreak en veel te streng voor mezelf. Niet altijd, maar wel vaak. En dat is doodvermoeiend! Ik vind het vaak dan ook helemaal niet leuk om mij te zijn.
Ik moet van mezelf de perfecte vrouw, moeder, werknemer, collega, vriendin, dochter en zus zijn
Dit alles en nog zoveel meer! Vermoeiend? Nee doodvermoeiend! Ik ben dan ook anderhalve week na mijn eerste werkdag sinds mijn zwangerschapsverlof kapot moe. Ik kan niet meer! En daarom moet ik van mezelf goed slapen, ja ik MOET dat echt. En als je dat van jezelf moet, kun je natuurlijk van tevoren al weten dat je juist niet slaapt. En dat weet ik allemaal zo goed, maar veranderen kan ik het niet. En slecht slapen, tjah, dat maakt me echt geen leuk mens.
Vandaag ben ik bij de huisarts geweest, want dit moet veranderen en dit kan ik niet alleen. Het vragen om hulp voelt stiekem wel een beetje als falen. Maar, ik wil dit aangaan. Ik wil weer kunnen genieten van mijn super lieve man en mijn geweldige dochter, zonder dat ik altijd maar van alles moet!