En dan wordt je gewoon bespuugd!!

Dus wij stoppen bij rood licht en wij rijden vooral aan de juiste kant van de weg.

Vanaf het moment dat mijn kinderen zelfstandig fietsen, fietsen wij gewoon op de weg. Niet op de stoep want dat vind ik PERSOONLIJK niet oké. Waarom niet, nou omdat de kinderen moeten leren waar je plek is in het verkeer en daarnaast, een stoep is om op te lopen en een fietspad om op te fietsen.

Vandaag met een super leuk vriendinnetje lekker naar de stad geweest in Purmerend. We hebben stof gehaald aangezien wij op naailes zitten (zal ik eens een andere blog aan wijden). In de stad heerlijk gekletst, gekocht en als afsluiter even lekker wezen eten bij een nieuw tentje waar ik nog nooit geweest was. Tijdens het eten hadden we het er nog over hoe belangrijk de opvoeding is van kinderen.

Dus we gaan terug en stappen op de fiets. Tijdens het terug fietsen zien we elke keer mensen aan de verkeerde kant fietsen. Ik kan mij daar enorm druk over maken. Gelukkig mijn vriendinnetje ook :-)

Ik vertel nog wat er laatst gebeurd was met Jayden mijn zoontje over stoppen bij het verkeerslicht en dat ik hem dus doortrok terwijl het verkeerslicht net op oranje sprong.

We lachen nog naar tijdens het fietsen en zien op dat moment ook een fietser aan komen aan onze kant. Terwijl we er over mopperen, willen we dichter naar elkaar fietsen en op dat moment, spuugt de andere fietser me zo vol op de jas!!
Ik mega kwaad natuurlijk dus ik zou Petra niet zijn, als ik niet meteen omkeer en achter de man aanga.
Ik ga naast hem fietsen en dwing hem tot stoppen. Ik vraag wat de reden is dat hij mij bespuugt.
Krijg ik als antwoord, jij fiets op MIJN kant en jij MOET voor MIJ aan de kant gaan. Dus ik zeg, hallo jij fietst aan de verkeerde kant hoor!!! Nou daar had hij niks mee te maken en spuugt me nog een 2e keer op de jas!!! En fietst daarna zo weg.

Ondertussen was mijn vriendinnetje er ook al en die zei, wil je aangifte doen? (gebeurde namelijk allemaal voor het politiebureau he!!) Dus wij meteen naar binnen, ik volledig opgefokt en eigenlijk staat het huilen me nader dan het lachen. Ik vertel het verhaal aan de agente, maar vanwege een ongeval konden ze niet meteen achter de desbetreffende man aan. Gelukkig kon ik een goede omschrijving geven samen met mijn vriendin dus alles is doorgegeven aan de meldkamer. Ze gingen uitkijken naar de meneer in kwestie.

Ik ben hier gewoon zo boos om. Waarom leer ik mijn kinderen allemaal goede regeltjes terwijl je dan gewoon bespuugd wordt. Mensen die het "fout" doen hebben blijkbaar de halve wereld!! Ze kunnen maar doen wat ze willen.

Gelukkig was mijn mannetje nog thuis want heb even bij hem uit kunnen huilen. Hij schrok wat er gebeurd was, maar was blij dat hij niet mee was. Nu is mijn mannetje ook enorm kwaad namelijk. 

 pppffff waar gaat het toch heen met deze wereld.